Kowalski Stanisław

Zdjęcie

Urodził się w 1938 roku w Chojnicach, zm. w styczniu 1987 roku w Gdańsku.

Naukowiec. W latch 1961 – 1982 był zatrudniony jako pracownik naukowy na Politechnice Gdańskiej na Wydziałach Łączności i Elektroniki. We wrześniu 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarność”, gdzie objął stanowisko wiceprzewodniczącego Komitetu Założycielskiego „Solidarności” na Politechnice Gdańskiej. Od lutego 1981 roku był zaangażowany w redkację i kolportaż „Serwisu Informacyjnego Solidarności Politechniki Gdańskiej”, który założył razem z Andrzejem Szczepańskim. Po wprowadzeniu stanu wojennego kontynuował wydawanie czasopisma, opisując aktualną sytuację w kraju. Z tego powodu 20 grudnia 1981 roku został aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym w Gdańsku. 15 stycznia 1982 roku Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni skazał Stanisława Andrzeja Kowalskiego na karę jednego roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Karę odbywał w Zakładzie Karnym w Potulicach. 23 grudnia 1982 roku został zwolniony z więzienia. W 1983 roku przywrócono go do pracy na Politechnice Gdańskiej, gdzie nadal zajmował się redagowaniem i kolportażem wydawnictw bezdebitowych (m.in. pismo „Poza Układem”, „Biuletyn Solidarności Walczącej Oddział Trójmiasto”, „Bdziamaka”). Po aresztowaniu Andrzeja Gwiazdy, 16 grudnia 1984 roku, Stanisław Andrzej Kowalski był inicjatorem codziennych modlitw w intencji uwolnienia więźniów politycznych w Bazylice Mariackiej w Gdańsku. 20 lutego 1985 roku został ponownie aresztowany pod zarzutem „prób wywoływania niepokoju publicznego oraz posiadania bez zezwolenia dwóch radiotelefonów” i osadzony w Areszcie Śledczym w Gdańsku. Pomimo uniewinnienia wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku z 11 lipca 1985 roku, w wyniku rewizji prokuratorskiej został w dn. 6 marca 1986 roku skazany w II instancji na karę jednego roku więzienia w zawieszeniu na 3 lata. Następnie na podstawie Ustawy Rady Państwa PRL o amnestii z 17 lipca 1986 roku został zwolniony z odbywania reszty kary. W 2015 roku na podstawie postanowienia Prezydenta RP – nr 538/2015 – nadano mu pośmiertnie Krzyż Wolności i Solidarności.