Urodziła się 22 grudnia 1956 roku w Szczecinie.

W latach 1976 – 1981 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W latach 1978 – 1980 należała do Duszpasterstwa Akademickiego przy kościele oo. jezuitów Św. Ducha i św. Stanisława Kostki w Toruniu. Uczestniczyła również w spotkaniach TKN. Brała udział w akcjach, kolportowała prasę i wydawnictw niezależnych, organizowała akcje zbierania podpisów pod petycjami i listami protestacyjnymi. W 1980 roku należała do Klubu Samoobrony Społecznej Wielkopolski i Ziemi Kujawsko-Dobrzyńskiej.
W październiku 1980 roku wstąpiła do Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Od 1 czerwca do grudnia 1981 roku pracowała w Biurze Informacyjnym MKZ/ZR Toruńskiego. Pełniła też funkcję redaktor naczelnej pism „Sprawy”. Współredagowała „Zjazdowy Serwis Informacyjny” i „Serwis Toruńskiej Agencji Solidarności”, organizowała bibliotekę ZR. 25 maja 1981 roku współorganizowała manifestację w obronie więźniów politycznych. Była autorką w pismach niezależnych, m.in. „Bratniak”, „Immunitet”, „Wolne Słowo”. Po wprowadzeniu stanu wojennego, została internowana i osadzona w Ośrodku Odosobnienia w Bydgoszczy-Fordonie. Uczestniczyła tam w głodówce. Następnie została przeniesiona do Ośrodka Odosobnienia w Gołdapi, gdzie także uczestniczyła w głodówkach i redagowała przepisywane ręcznie pismo „Internowanka”.
Krystyna Kuta została zwolniona z internowania 24 lipca 1982 roku.

W latach 1982 – 1989 hurtowo kolportowała wydawnictwa podziemnych w tym m.in. tytuły takie jak: „Solidarność Walcząca”, „AIS”, „KAT”. Była obserwatorką procesów politycznych (m.in. Anny Walentynowicz) i uczestniczką niezależnego ruchu artystycznego (m.in. autorskie wieczory poezji na plebanii kościoła św. Józefa – oo. redemptorystów). W latach 1983 – 1995 była zatrudniona w internacie Zespołu Szkół Przemysłu Spożywczego w Toruniu jako sprzątaczka, potem do przejścia na emeryturę wykonywała ten sam zawód jako jednoosobowa firma CLARUM.

W latach 1983 – 1984 była toruńską korespondentką i redaktorką „AIS”. W latach 1985 – 1986 korespondentką „KAT”. 26 kwietnia 1984 roku została aresztowana. Była przetrzymywana w Areszcie Śledczym w Toruniu i Grudziądzu. 24 lipca 1984 roku została zwolniona na mocy amnestii. W latach 1984 – 1990 należała do „Solidarności Walczącej”. Współorganizowała jej toruński oddział, organizowała też łączność z Wrocławiem i Poznaniem.

W latach 1987 – 1988 pełniła funkcję redaktor naczelnej pisma „Nadwiślanin”. Była także autorką artykułów w pismach podziemnych takich jak: „Toruński Informator Solidarności”, „KAT”, „Solidarność Walcząca”.

Od lat dziewięćdziesiątych prowadzi działalność gospodarczą. 15 sierpnia 2000 roku została wyróżniona odznaką Zasłużony Działacz Kultury, 3 czerwca 2008 roku została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a 22 listopada 2016 roku została odznaczona Krzyżem Wolności i Solidarności.

Od 24 stycznia 1983 roku była rozpracowywana przez Wydz. V/III KW MO w Toruniu w ramach SOS. Od 14 lipca 1983 roku do 1990 roku przez KW MO/WUSW w Toruniu w ramach SOR o kryptonimie „Sprzątaczka”. W latach 1987–1988 przez Wydz. III WUSW w Toruniu w ramach SOS o kryptonimie „Grupa”. W latach 1987–1989 w ramach SOR o kryptonimie „Prometeusz”.