Urodziła się 24 czerwca 1954 roku w Pirdop (Bułgaria).

W 1981 roku ukończyła studia filozoficzne na Uniwersytecie Sofijskim, w 1995 roku studia na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W latach 1974 – 1975 był zatrudniona w Instytucie Leśnictwa w Sofii. W latach 1980 – 1981 pracowała w Technikum Elektrycznym w Sofii. W roku 1981 w jednym z sofijskich przedszkoli. W latach 1981 – 1984 była zatrudniona w LO nr 73 w Sofii. W okresie między 1976 rokiem a rokiem 1981 była represjonowana przez władze bułgarskie za odmowę wstąpienia do Komsomołu. W 1981 roku otrzymała odmowę przedłużenia umowy o pracę w Technikum Elektrycznym z powodu informowania uczniów o działalności „Solidarności” w Polsce. W październiku 1984 roku przyjechała do Polski. W latach 1984 – 1989 prowadziła (z mężem Jerzym Nejmanem) punkt kolportażu wydawnictw podziemnych, w tym książek, m.in. wydawnictw Krąg, NOWa, CDN, pism podziemnych: „Tygodnika Mazowsze”, „Biuletynu Łódzkiego”, „Gotowości «S»”, wrocławskiej „Solidarności Walczącej”, szczecińskiej „Jedności”, „Gońca Małopolskiego”, paryskiej „Kultury”, „Obozu”, „Konfrontacji” w łódzkich zakładach pracy, Łasku, Zduńskiej Woli, Pabianicach, Tomaszowie Mazowieckim. W latach 1985 – 1989 współpracowała z MKK oraz łódzkim oddziałem „Solidarności Walczącej”. W 1985 roku była tłumaczką dokumentów dotyczących sytuacji w Bułgarii (w tym prześladowań mniejszości tureckiej) dla Komitetu Helsińskiego i Amnesty International. W latach 1985 – 1987 wykonywała prace dorywcze. W latach 1987 – 1988 była zatrudniona w Instytucie Medycyny Pracy w Łodzi. W 1989 roku pełniła funkcję rzeczniczki bułgarskiej Ekogłasnostii w Polsce. 28 sierpnia 1989 roku została kurierem, a następnie organizatorką i rzecznikiem Stowarzyszenia Solidarność Polsko-Bułgarska.