Urodził się 28 lutego 1949 roku w Górkach.

Hydrogeolog, wiertnik.
W roku 1968 był szykanowany przez krakowską bezpiekę za uczestnictwo w protestach studenckich. Podczas inwazji wojsk Układu Warszawskiego inwigilowano go z powodu rozpowszechniania informacji o przemarszu wojsk sowieckich przez Polskę. Od roku 1980 brał udział w organizowaniu „Solidarności Wiejskiej” na terenie gminy Borowa k. Mielca. W lutym 1981 roku wspierał strajki rzeszowsko-ustrzyckie, natomiast w listopadzie tego samego roku, uczestniczył w strajku okupacyjnym Urzędu Gminy w Czerminie. Był pierwszym przewodniczącym Koła Wiejskiego NSZZ Rolników Indywidualnych „Solidarność” w Górkach. W stanie wojennym kilka razy go zatrzymywano. Od 1984 roku był sympatykiem, a od 1985 roku współpracownikiem rzeszowskiego oddziału „Solidarności Walczącej” w grupie „Przecław”. Grupą tą kierował Janusz Kopera z Białego Boru i płk. Aleksander Rusin z Dobrynina. Grupa oddziaływała na kilka gmin, w których miała swoich przedstawicieli, w tym K. Bąka który zajmował się kolportażem prasy oraz gromadzeniem informacji o nastrojach społecznych i możliwości pozyskiwania ludzi do współpracy. W roku 2011 Jan Babula został odznaczony Krzyżem Solidarności Walczącej. W 2020 roku na podstawie postanowienia Prezydenta RP nadano mu Krzyż Wolności i Solidarności.