Urodziła się 19 czerwca 1934 roku w Józefowie.

W 1953 roku ukończyła Państwową Szkołę Pielęgniarstwa w Poznaniu. Od września 1980 roku była członkiem NSZZ „Solidarność” oraz współorganizatorką MKZ w Poznaniu. Była także członkiem Komitetu Zakładowego w ZOZ Grunwald oraz członkiem Komisji Koordynacyjnej Służby Zdrowia w Wielkopolsce (z Anną Kałamoniak, Anną Grzymisławską, Barbarą Napieralską, Jerzym Żarnowskim, Bogdanem Narożnym, dr. Rudnickim, doc. Anną Potok), a następnie członkiem Prezydium Ogólnokrajowej Komisji Koordynacyjnej Służby Zdrowia (z dr. Nowakowskim, dr. Michałem Gerwelem, dr. Pietraszkiem, Krystyną Nowak, Ludwiką Kubicką). Organizatowała zbiórki żywności i pieniędzy na rzecz represjonowanych, świadczyła także pomoc medyczną. Należała do Duszpasterstwa Ludzi Pracy, współorganizowała Msze za Ojczyznę i Tygodnie Kultury Chrześcijańskiej. Po wprowadzeniu stanu wojennego, zaangażowała się w kolportaż wydawnictw podziemnych, m.in. „Obserwatora Wielkopolskiego”. 4 sierpnia 1982 roku została skazana przez kolegium ds. wykroczeń na karę grzywny w wysokości 3000 złotych. W roku 1982 została przeniesiona na gorzej płatne stanowisko. W roku 1986 zwolniono ją z pracy. W sierpniu 1988 roku została zatrzymana za udział w strajku w HCP, gdzie zapewniała opiekę medyczną strajkującym. Udostępniała swoje mieszkanie na spotkania działaczy podziemnej „Solidarności” i „Solidarności Walączej”. Służyło ono także za punkt kontaktowy między strukturami podziemia oraz było również miejscem organizowania zbiórek żywności i pieniędzy na potrzeby osób represjonowanych i ich rodzin. W 1989 roku organizowała Komitet Obywatelski Osiedli Lecha i Czecha w Poznaniu. W trakcie wyborów 4 VI 1989 pełniła funkcję męża zaufania Ryszarda Ganowicza. Współzakładała, a także została członkiem (z legitymacją nr 1) Stowarzyszenia „Poznański Czerwiec”. Była też pomysłodawczynią i współzałożycielką samorządu pielęgniarskiego. W 1991 roku została pierwszą przewodniczącą Komitetu Założycielskiego Samorządu Pielęgniarek i Położnych. Zofia Bartoszewska była wielokrotnie odznaczana i wyróżniana w tym: w roku 1996 Odznaką Honorową za Zasługi dla Ochrony Zdrowia, w roku 2001 odznaką Zasłużony Działacz Kultury, w roku 2002 Srebrnym Krzyżem Zasługi za Samorząd Pielęgniarski, w roku 2003 Odznaką Honorową za Zasługi dla Województwa Wielkopolskiego, w roku 2006 Medalem Okolicznościowym Prezydenta Miasta Poznania z okazji obchodów 50. rocznicy powstania poznańskiego. W roku 2006 otrzymała w Budapeszcie Medal Związku Kombatantów Węgierskich w 50. rocznicę powstania węgierskiego dla uczestników powstania poznańskiego, w roku 2008 natomiast Odznaką 25 lat Solidarności Walczącej za zaangażowanie w działalność na rzecz wolnej Polski. W 1981 roku była rozpracowywana przez Wydz. IIIA KW MO w Poznaniu w ramach SO o kryptonimie „Pomnik”.