Fiećko Jerzy

Zdjęcie

Urodziła się 10 marca 1960 roku w Krasnopolu.

W 1985 roku ukończył studia polonistyczne na Uniwersyetcie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2014 roku otrzymał tytuł profesora tej uczelni. W latach 1979 – 1980 był uczniem Technikum Mechanicznego w Suwałkach i kolporterem niezależnych wydawnictw na Suwalszczyźnie w tym. m.in. pism „Biuletyn Informacyjny” KOR/KSS KOR, „Kultura” (Paryż), „Zapis”, „Krytyka” czy książek NOW-ej. W październiku 1980 roku został członkiem Komitetu Założycielskiego Niezależnego Zrzeszenia Studentów Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1981 – 1985 pracował dorywczo m.in. jako pracownik ZR Pojezierze. W dniach 8 – 18 lutego 1981 roku uczestniczył w strajku ogłoszonym w sprawie rejestracji NZS na UAM. W dniach 24 listopada – 12 grudnia 1981 roku był współorganizatorem strajku solidarnościowego ze studentami radomskiej WSI, był również współodpowiedzialny za bezpieczeństwo i porządek w gmachu Collegium Novum UAM. Od momentu wprowadzenia stanu wojennego tj. od 13 grudnia 1981 roku do 10 lutego 1982 roku ukrywał się. 12 lutego 1982 roku został internowany. Był przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Gębarzewie. W lutym i maju 1982 roku brał udział w tamtejszych buncie i głodówkach. 7 lipca tego samego roku został zwolniony z internowania. W latach 1982 – 1985 współorganizował samorząd studencki na UAM. W 1983 został przewodniczącym samorządu studenckiego na Wydziale Filologicznym i członkiem Senatu UAM. W latach 1984 –1989 był współautorem (ps. Jan Arciszewski, Grzegorz Darski), redaktorem i organizatorem działalności wydawniczej podziemnego pisma „Solidarność Walcząca”. Od początku stanu wojennego do 1989 roku kolportował wydawnictwa podziemne w tym m.in. „Obserwatora Wielkopolskiego”, „Tygodnika Mazowsze”, „Weto”, „PWA”. W latatch 1981 – 1987 był wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany. W latach 1984 – 1987 współtworzył, redagował i organizował pracę zespołu redakcyjnego podziemnego pisma „Czas”. W 1987 roku stworzył teksty do podziemnego podręcznika historii literatury „Glosariusz” dedykowanego nauczycielom i uczniom szkół średnich. 3 grudnia 1987 roku został ukarany grzywną przez kolegium ds. wykroczeń. W latach 1988 – 1989 współtworzył, redagował i publikował swoje teksty w podziemnym piśmie „Komentarz”. Od 1985 roku pracował jako asystent, a następnie adiunkt i wreszcie profesor na UAM w Poznaniu. W latach 1985 – 1988 sporadycznie pośredniczył w kontaktach działaczy opozycji z dziennikarzami i dyplomatami zachodnimi, przekazywał informacje o sytuacji w kraju. W roku 1988 był członkiem KZ UAM w Poznaniu. Między 1989 a 1993 rokiem czył członkiem KZ UAM w Poznaniu. Autor książek m.in. „Polska, Rosja i misja zesłańców”, „Rosja Krasińskiego. Rzecz o nieprzejednaniu”, „Krasiński przeciw Mickiewiczowi. Najważniejszy spór romantyków” oraz rozpraw i artykułów naukowych. Redaktor pośmiertnie wydanej książki Włodzimierza Filipka „Dziennikarz w świecie klerków” i współautor suplementu do niej „Był sobie Czas”. W 2002 roku został wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury, w 2012 roku odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2007 i 2012 roku był laureatem nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od 2 maja do 28 października 1980 roku był rozpracowywany przez Wydział III KWMO w Suwałkach w ramach SOR o kryptonimie „Technik”. Od 10 listopada 1980 roku do 28 marca 1985 roku rozpracowywany przez Wydział III/III-1 KWMO w Poznaniu w ramach SOR/KE o kryptonimie „Technik”. Od 28 marca 1985 roku do 25 czerwca 1987 roku rozpracowywany przez Wydział III-1 Sek. III KW MO/WUSW w ramach SOR o kryptonimie KOS.