Ur. 30-11-1954 we Wrocławiu ,w październiku 1982 poprzez Jadzię Tokarską poznałem Barbarę Sarapuk. Już podczas pierwszego spotkania w mieszkaniu Basi na ul. Kruszwickiej wziął udział w druku „Wiadomości Bieżących”, wspólnie z Albertem Łyjakiem, śp. Waldkiem Bobnis i Andrzejem Wawrzeń. W grudniu 82 „wpadka” i na wiosnę proces i wyroki w zawieszeniu oprócz wyroku uniewinniającego Hanny Łukowskiej Karniej. Po wypuszczeniu Basi Sarapuk wspólna intensywna praca -druk, organizacja drukarń, przyuczenie adeptów i równocześnie kolportaż. Podczas rozrzucania ulotek SW na rynku wrocławskim w dn.30 sierpnia 83 nawołujących do manifestacji zatrzymany wraz z kolegą z PKO. Nie przyznali się, odmówili zeznań i otrzymali wyrok 8 m-cy z perspektywą odwieszenia poprzedniego wyroku. W listopadzie przewieziony do ZK Strzelin gdzie próbowano zmusić go do pracy w pobliskich kamieniołomach. Po odmowie, ostatecznie przeniesiony na oddział kilkunastu więźniów politycznych. Natychmiast przyłączył się do trwającej Głodówki więźniów politycznych w której uczestniczył ok. miesiąca. W celi był m.in.z Januszem Pałubickim, Czesławem Lipką Czesławem Stasiakiem i śp. Brunonem Ponikiewskim. Z Wrocławia w tym samym więzieniu był Włodzimierz Mękarski. W czerwcu objęty amnestią. Działalność kontynuował aż do 1989r..W 1985 na wiosnę zostałem wraz z moim bratem Janem Bafalukoszem dzięki inicjatywie B. Sarapuk zaprzysiężony osobiście przez ukrywającego się Kornela Morawieckiego przewodniczącego SW.W 1988 r. zostaliśmy zatrzymani i skazani przez Kolegium d/s wykroczeñ i na grzywny oraz przepadek samochody „małego” fiata własność Ewy Petryńskiej u której w domu regularnie drukowaliśmy SW. Grzywny nie zapłaciłem. Współpracowałem blisko z Włodkiem Mękarskim wydając i drukując gazetę ”Ogniwo”. W pòźniejszym czasie został zaprzysiężony mojej kuzynki mąż Stanisław Dębiński „Ajek” jako kolporter i kierowca. Pomagała nam w drukowaniu moja przyszła żona Wiesława Ryłko – Bafalukosz. W 1989 r. po tzw. wyborach zdecydowaliśmy się na wyjazd z żoną do Grecji miejsca pochodzenia mojego śp. ojca, w której mieszkam do dzisiaj. Oczywiście mam częsty kontakt z Polską. W 2017 r. zostałem odznaczony przez Kornela Morawieckiego krzyżem Solidarności Walczącej. Jestem też posiadaczem odznaki honorowej „Działacza opozycji antykomunistycznej  lub osoby represjonowanej z powodów politycznych”. Obecnie mam dobry kontakt z Gazetą obywatelską” i jej redaktorem naczelnym Albertem Łyjakiem. Do w/w gazety piszę nieregularnie artykuły dotyczące sytuacji w Grecji. Pozdrawiam serdecznie i życzę aby powstające Muzeum Solidarności Walczącej stało się nie tylko świadectwem wspaniałej historii patriotyzmu ale też drogowskazem dla przyszłych pokoleń. Andrzej Bafalukosz