Bełz Tadeusz (Gliwice)

Zdjęcie

Tadeusz Bełz, ur. 14 VIII 1950 w Gorzowie Wlkp., zm. 28 VII 2013 w Gliwicach. Ukończył Technikum Elektromechaniczne tamże (1969).

W 1969 pracownik zakładów Stilon w Gorzowie; 1970–1971 zasadnicza służba wojskowa; 1971–1973 pracownik Zakładów Jedwabniczych Silwana tamże, od 1973 pracownik Politechniki Śląskiej w Gliwicach, następnie Przedsiębiorstwa Projektowania i Wyposażenia Zakładów Przemysłowych Promel, 1975–1990 kierownik Wydz. Remontu Sprzętu Budowlanego w Gliwickim Przedsiębiorstwie Robót Inżynieryjnych.

Pod koniec VIII 1980 przewodniczący KS podczas kilkugodzinnego protestu w GPRI, od IX 1980 w „S”, przewodniczący Komitetu Założycielskiego, następnie przewodniczący KZ. W 1981 członek Polskiej Partii Demokratycznej.

Po 13 XII 1981 członek II Garnituru Delegatury Gliwickiej, kolporter wydawnictw podziemnych (m.in. „Manifestacji Gliwickiej”), drukarz i wytwórca urządzeń do druku z matryc i na sicie. W VIII 1982 uczestnik instalowania nadajnika radiowego II GDG, wykonawca półmetrowych pieczęci, którymi 8 X 1982 ostemplowano 150 autobusów komunikacji miejskiej w gliwickiej zajezdni. W 1983 współtwórca gliwickiej Solidarności Walczącej, organizator druku i kolportażu wydawnictw SW (we współpracy m.in. z Jadwigą Chmielowską i Tadeuszem Drzazgowskim). Kilkakrotnie zatrzymany na 48 godz., szykanowany w pracy (przesunięcie na gorzej płatne stanowisko, pogróżki, próby zastraszenia). XII 1981 – 1989 uczestnik nieformalnej grupy pomagającej represjonowanym w znalezieniu pracy.

1992–1998 w Kanadzie, pracownik firm telekomunikacyjnych. Od 1998 własna działalność gospodarcza w Gliwicach. Od 2008 na rencie.

1983–1984 rozpracowywany przez Wydz. V-2 WUSW w Katowicach w ramach SOS krypt. Kooperacja.

Andrzej Jarczewski