Urodził się 16 kwietnia 1962 roku w Gdyni.

Był współpracownikiem trójmiejskiego oddziału „Solidarności Walczącej” od początku jego istnienia. Kierował Radiem „Solidarność Walcząca”, zwłaszcza jego stroną programową i techniczną. Instalował nadajniki w przerobionym samochodzie osobowym, z bagażnikiem dachowym w roli anteny, co przez dwa lata praktycznie uniemożliwiło namierzenie Radia „SW” przez SB. Od 14 sierpnia 1987 roku był rozpracowywany przez Inspektorat 2 SB w Gdańsku. Jest wnukiem pierwszego komendanta głównego NSZ, płk. Ignacego Oziewicza, w związku z czym zaangażował się w działalność upamiętniającą „żołnierzy wyklętych”. Sfinansował publikację albumu „Żołnierze Wyklęci”, był producentem cyklu filmów dokumentalnych o Narodowych Siłach Zbrojnych, wspierał działalność grup kombatanckich NSZ, organizował i finansował sesje naukowe i wystawy dotyczące tej tematyki.