Urodził się 13 stycznia 1926 roku w Cieksynie, zm. 5 lipca 2002 roku we Wrocławiu.

W latach czterdziestych XX wieku, po ukończeniu 14 roku życia, został zesłany na przymusowe roboty do Królewca. Początkowo ukrywał się przed Niemcami, jednak na groźbę wywiezienia zamiast niego ,jego starszej siostry Henryki Bieżuńskiej zgłosił się do Arbeitsamtu. W Królewcu przyuczył się do zawodu krawieckiego. W szwalni uprawiał tzw. mały sabotaż m.in. podcinał szwy w mundurach, które szył dla Wermachtu, aby zbyt długo nie służyły niemieckim żołnierzom, zwłaszcza na froncie. W mieście przebywał do zdobycia go przez Armię Sowiecką. Jeszcze przed jej wkroczeniem zmuszony był, tak jak inni robotnicy przymusowi, do budowania umocnień obronnych, po przekształceniu na rozkaz Hitlera, Królewca w miasto twierdzę. Po wojnie osiedlił się wraz z rodziną we Wrocławiu. Jako elektryk pracował w różnych przedsiębiorstwach wrocławskich, w tym w Przedsiębiorstwie Robót Kolejowych nr 8. We wrześniu 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarność”. W latach 1982 – 1988 w swoim zakładzie pracy kolportował podziemne wydawnictwa, zwłaszcza te, które były sygnowane przez „Solidarność Walczącą”. Rozprowadzał także konspiracyjne książki, kalendarze, znaczki pocztowe i inne materiały drukowane w podziemiu.
Po „Okrągłym Stole”, w pierwszych wyborach do kontraktowego Sejmu, a także Senatu głosował na kandydatów Obywatelskiego Komitetu Wyborczego.
Na emeryturę w PRK (w latach 90-tych ubiegłego wieku przekształcone w Zakłady Budownictwa Kolejowego) przeszedł w styczniu 1991 roku.