Urodziła się 9 listopada 1969 roku we Wrocławiu.

Jako uczennica, brała czynny udział w działalności jednej z największych i najdłużej działających drukarń wrocławskich. Drukarnia ta, nieprzerwanie przez 5 lat – działała w jej domu rodzinnym, a następnie pod innymi adresami jako oficyna wydawnicza im. Grzegorza Przemyka we Wrocławiu. Na potrzeby konspiracji ta sama drukarnia wydawała często materiały pod szyldem Biblioteki „Wyrostka”, „Biblioteki Robotniczej” i innymi. Drukowała takie tytuły jak „Z Dnia na Dzień”, „Biuletyn Informacyjny Solidarności Walczącej”, „Wiadomości Bieżące”, a także różne materiały na zlecenie NZS oraz różnych organizacji zakładowych „Solidarności”. Dorota Błażewicz od roku 1982 do 1990 roku była zaangażowana w jej działalność pełniąc różne funkcje w tym jako kurier informacji i matryc, jako pomocnik drukarza, jako drukarz i kolporter między drukarnią a kolporterami pierwszego kontaktu, a także rozprowadzała wydawnictwa podziemne na terenie V LO we Wrocławiu. Szczególnym hartem ducha wykazała się 7 kwietnia 1987 roku, ewakuując samodzielnie dużą część sprzętu drukarskiego i matryc z mieszkania przy ul. Jaworowej 44/1 we Wrocławiu, w którym przebywali już funkcjonariusze SB. W efekcie tej akcji druk był możliwy zaraz po uwolnieniu jej rodziców z aresztowania na 24 godziny. W wyniku szykan w szkole, swej aktywnej postawy w drukarni oraz napięcia nerwowego z tym związanego, przez rok była ciężko chora i nie mogła uczestniczyć w zajęciach szkolnych. W kwestiach niezwiązanych z Oficyną im. G. Przemyka uczestniczyła też w ubezpieczaniu odzyskiwania nadajników po emisji „Radia Solidarność”, w akcji rozwieszania Krzyży w V LO we Wrocławiu, którą również organizowała, w organizacji tzw. cichych i czarnych przerw w V LO we Wrocławiu. Dorota Błażewicz brała także udział w nielegalnej akcji „Mozaika”, w trakcie której liczono uczestników reżimowych wyborów w 1988 roku.