Bogdan Dariusz

Zdjęcie

Urodził się w 1967 r. we Wrocławiu

Od września 1982 roku był uczniem Zasadniczej Szkoły Zawodowej przy Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego we Wrocławiu. W tym samym roku zaangażował się w drukowanie czasopism podziemnych. Brał udział w antyreżiomowych demonstracjach w tym m.in. przewodził zorganizowanej grupie, która stawiała czynny opór ZOMO. Od grudnia 1982 roku współpracował z Polską Niezależną Organizacją Młodzieżową. Od marca 1983 roku kolportował pismo podziemne „Młodzież”. 1 maja 1983 roku został zatrzymany po antykomunistycznej manifestacji i pobity. W styczniu 1984 roku zatrzymano go podczas akcji plakatowej. W 1984 roku Dariusz Bogdan został drukarzem pism „Z Dnia na Dzień” oraz „Impuls”. 2 września 1984 roku został zatrzymany. W czasie śledztwa był torturowany, doznał wówczas m.in. pęknięcia czaszki. 15 stycznia 1985 roku skazano go rok i 10 miesięcy więzienia i osadzono w Zakładzie Karnym w Wałbrzychu. Był szykanowany. W marcu 1985 roku przekazał kapelanowi więziennemu list opisujący uwięzienie, śledztwo i proces. Dzięki ks. Stanisławowi Orzechowskiemu list został w kwietniu 1985 roku opublikowany w podziemnym piśmie „Solidarność Walcząca” i odczytany na antenie Radia Wolna Europa. Od maja 1985 roku był więziony w Zakładzie Karnym w Gorzowie, następnie przewieziono go do Wrocławia. 8 października 1985 roku, w wyniku starań lekarza więziennego, członka „Solidarności Walczącej”, został zwolniony z odbywania kary ze względu na stan zdrowia. Wkrótce potem usunięto go ze szkoły. W lipcu 1987 roku Dariusz Bogdan złożył w Prokuraturze Wojewódzkiej powiadomienie o przestępstwach popełnionych wobec jego osoby w czasie śledztwa z lat 1984 i 1985. We wrześniu 1987 roku powrócił do przerwanej nauki. W listopadzie 1987 roku w drodze do szkoły został porwany z ulicy przez „nieznanych sprawców” i wywieziony do lasu, gdzie kazano kopać mu grób. Podczas strajków w maju 1988 roku współtworzył „Informator Strajkowy”. Trwały i znaczący uszczerbek na zdrowiu uniemożliwił mu ukończenie szkoły i podjęcie pracy. Uczestnik kampani wyborczej w 1989 roku. Po 1989 roku pracował dorywczo jako drukarz. W 2006 roku śledztwo w sprawie jego pobicia zostało umorzone przez wrocławską prokuraturę. Wznowił je IPN przed 2010 rokiem.