Pracownik naukowy Instytutu Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Od 1976 r. zajmował się kolportażem niezależnej prasy. Przed wprowadzeniem stanu wojennego współpracował z redakcją miesięcznika „Biuletynu Dolnośląskiego”. W latach 1982-1983, w ramach podziemnych struktur NSZZ „Solidarność” na UWr, wspólnie z żoną, w swoim mieszkaniu, drukował pismo „Z Dnia na Dzień” oraz tygodnik „Solidarność Walcząca”. Andrzej Borowiec był członkiem – założycielem Solidarności Walczącej, gdzie specjalizował się w wykrywaniu zamontowanych w gniazdkach elektrycznych urządzeń podsłuchowych. Współpracował z kontrwywiadem SW i brał bezpośredni udział w obsłudze kanałów przerzutowych na Zachód (odbiór transportów i wysyłanie przesyłek). Był współodpowiedzialny za funkcjonowanie Agencji Fotograficznej Solidarności Walczącej, która przygotowywała okolicznościowe albumy oraz zdjęcia działaczy podziemia. Głównym zadaniem Agencji było mikrofilmowanie podziemnej prasy w celu przekazywania do ośrodków zagranicznych. Uczestnik wielu demonstracji, fotoreporter. Kilkukrotnie zatrzymywany. Przeprowadzano również rewizje domowe i w miejscu pracy. W drugiej połowie lat osiemdziesiątych, w ramach działalności w strukturach Solidarności Walczącej, dostarczał podziemne wydawnictwa do Państwowej Fabryki Wagonów „Pafawag” oraz do Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego we Wrocławiu. Od 2007 członek-założyciel Stowarzyszenia Solidarność Walcząca we Wrocławiu.