Bugajski Sławomir

Zdjęcie

Urodził się 15 listopada 1941 roku w Będzinie, zm. 6 marca 2003 roku w Katowicach.

W 1965 roku ukończył studia na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1970 roku uzyskał tytuł doktora. W 2002 roku habilitację. W latach 1965 – 1982 był pracownikiem naukowo-dydaktycznym w Zakładzie Fizyki Teoretycznej Instytutu Fizyki Uniwersytetu Śląskiego (do 1968 Filia UJ). W latatch 1960–1980 należał do PZPR, pełnił funkcję sekretarza POP w Filii UJ w Katowicach (do 1968). Po wprowadzeniu stanu wojennego, w grudniu 1981 roku współtworzył Konspiracyjny Komitet Oporu Uniwersytetu Śląskiego zrzeszającego pracowników naukowych Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii. Był także pomysłodawcą, autorem i redaktorem naczelnym podziemnego „Biuletynu KKO Uniwersytetu Śląskiego”. Pisał do niego pod pseudonimami: Gen. Gruba, Albin S. 13 maja 1982 roku po demonstracji przed rektoratem, został zatrzymany. Natomiast 15 maja tego samego roku, internowany w ośrodku odosobnienia w Zabrzu – Zaborzu. Z internowania zwolniono go 24 czerwca 1982 roku, po czym został zwolniony z pracy. Do 1986 roku był objęty zakazem zatrudnienia w szkołach wyższych. W latach 1983 – 1986 pracował jako rzemieślnik. W październiku 1982 roku założył katowicki oddział „Solidarności Walczącej”, był jej zaprzysiężonym członkiem i przewodniczącym do 1985 roku. W latach 1982 – 1991 pełnił funkcję redaktora naczelnego pisma „Wolni i Solidarni”, którego był również pomysłodawcą i jednym z głównych autorów (pseudonimy: Alfred B., Gruba). W latach 1983–1985 był redaktorem naczelnym pisma „Solidarności Walczącej” pt. „Podziemny Informator Katowicki”, a od 1988 roku autorem (ps. Norbert Liszka, Jan Wysocki). 2 września 1983 roku został skazany przez kolegium ds. wykroczeń w Katowicach na grzywnę za udział w akcji bojkotu środków masowego transportu, który miał miejsce 31 sierpnia 1983 roku. W październiku 1985 roku został pobity podczas akcji liczenia frekwencji w wyborach do Sejmu PRL. Kilkanaście razy zatrzymywano go na 48 godzin. W latach 1986 – 1989 był pracownikiem naukowo – dydaktycznym na Politechnice Krakowskiej, natomiast w latach 1990 – 2003, na Uniwersytecie Śląskim. Był autorem wielu publikacji z dziedziny fizyki teoretycznej w krajowych i zagranicznych czasopismach naukowych. W 2007 roku został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W latach 1987 – 1990 był rozpracowywany przez Wydz. III/WSiA WUSW w Katowicach w ramach SOR o kryptonimie „Ośmiornica”.