Urodziła się 14 grudnia 1949 roku w Przedborzu, zm. 27 października 2005 roku w Koninie.

W 1970 roku ukończyła Pomaturalne Studium Reklamy przy Zespole Szkół Zawodowych w Mińsku Mazowieckim. W latach 1970 – 1976 pracowała jako dekorator i kierownik dekoratorni w Powiatowym (od 1975 roku Wojewódzkim) Związku Gminnych Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Koninie. W 1976 roku została czasowo zatrudniona w Domach Towarowych „Centrum” w Koninie. W latach 1976 – 1982 pełniła funkcję kierownika dekoratorni i specjalisty ds. reklamy w Wojewódzkim Związku Spółdzielni Rolniczych w Koninie. W latach 1982 – 1988 pracowała jako referent księgowy w Wojewódzkim Związku Gminnych Spółdzielni Rolniczych w Koninie, Zakładzie Usług Inwestycyjnych, Socjalnych i Administracyjnych. Została zwolniona z pracy w związku z likwidacją zakładu. Od września 1980 należała do NSZZ „Solidarność”, była organizatorem struktur przy Wojewódzkim Związku Spółdzielni Rolniczych w Koninie, a następnie przewodniczącą Komitetu Zakładowego. W kwietniu 1981 roku została członkiem Regionalnej Komisji Wyborczej „Solidarności”, uczestniczyła też w działaniach na rzecz przekazania budynku KW MO dla służby zdrowia. 13 grudnia 1981 roku na mocy dekretu o stanie wojennym została internowana. Przebywała w Ośrodku Odosobnienia w Bydgoszczy-Fordonie, zwolniono ją 24 grudnia 1981 roku. 1 maja 1982 roku wywiesiła flagę „Solidarności” na balkonie swojego mieszkania i włączyła się do oficjalnego pochodu z transparentem „Niech żyje uwięziona i internowana klasa robotnicza”. 11 maja tego samego roku, ponownie została internowana, tym razem w Ośrodku Odosobnienia w Gołdapi. Zwolniono ją 24 lipca 1982 roku. W roku 1982 została redaktorem podziemnego pisma „Azyl Wojenny”. W latatch 1982 – 1989 była kolporterką wydawnictw podziemnych, współorganizatorką pielgrzymek pracowniczych (m.in. do Lichenia). 28 października 1982 roku została aresztowana. Była przetrzymywana w Areszcie Śledczym w Poznaniu. Zwolniono ją 5 stycznia 1983 roku. Od października 1983 roku – do lutego 1984 roku, razem z mężem Wojciechem Zaleskim, redagowała pismo „Solidarność Walcząca” wydawanego przez oddział koniński Solidarności Walczącej. 12 lutego 1984 roku została ponownie zatrzymana. 14 lutego tego samego roku aresztowana i osadzona w Zakładzie Karnym w Grudziądzu. Zwolniono ją na mocy amnestii 28 lipca 1984 roku. Od 1984 roku była członkiem Konfraterni im. ks. Jerzego Popiełuszki przy parafii św. Wojciecha w Koninie. Na przełomie kwietnia i maja 1985 roku uczestniczyła w głodówce na rzecz uwolnienia więźniów politycznych w Głogowcu k. Kutna. W latach 1986 – 1989 wraz z mężem prowadziła w swoim mieszkaniu – następnie do 1993 w pomieszczeniach kościelnych i lokalach „Solidarności” – związkową aptekę leków z darów zagranicznych. W latach 1986 – 1989 była współpracowniczką Komisji Interwencji i Praworządności „Solidarności”. W latach 1988 – 1989 razem z Pawłem Kotlarskim i mężem Wojciechem Zaleskim współredagowała czasopismo pt. „Solidarni – Konin” (nr. 24–40). Od 1 września 1989 roku do września 1990 roku (likwidacja zakładu) była zatrudniona w Konińskiej Spółdzielni Handlowo-Produkcyjnej „Rolnik” w Koninie na mocy orzeczenia Społecznej Komisji Pojednawczej. Od września 1989 roku do lutego 1990 roku była oddelegowana do pracy w Biurze Tymczasowego Zarządu Regionu „Solidarność” w Koninie. W lutym 1990 roku została delegatem na II WZD Regionu Konin. Do 1992 roku pełniła funkcję przewodniczącej Regionalnej Komisji. W 2006 roku odznaczona pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Od 10 listopada 1981 roku do 5 września 1989 roku była rozpracowywana przez Wydz. IV/V KW MO/WUSW w Koninie w ramach SOS o kryptonimie „Grafik”/SOR i „Układ II”. Od 5 września 1989 roku – 2 lutego 1990 roku w ramach SO o kryptonimie „Związkowcy”.