Urodził się 22 maja 1926 roku w Poznaniu, zm. 26 grudnia 2003 roku w Poznaniu.

W 1952 roku ukończył Wydział Budowy Maszyn Politechniki Poznańskiej. Całe jego życie zawodowe było związane z budownictwem. Swe zainteresowania urbanistyczne, ekologiczne i prawem pracy realizował biorąc czynny udział m.in. w powstaniu hotelu „Merkury” w Poznaniu, hotelu „Orbis” w Krakowie, Kliniki fundacji Kennedy, ściany wschodniej w Warszawie. Był biegłym sądowym Sądu Wojewódzkiego w Poznaniu. Z ruchem niepodległościowym związany był od lat 50. W stanie wojennym wspomagał podziemną działalność NSZZ „Solidarność”, Konfederacji Polski Niepodległej, „Solidarności Walczącej”. Pomagał osobom ukrywającym się, uciekającym przed więzieniem i aresztowaniem. W stanie wojennym dwukrotnie w jego mieszkaniu przeprowadzano rewizje, był zatrzymany na 48 godzin. Henryk Chmielewski wspomagał poznański oddział „Solidarności Walczącej” od 1985 roku. Zajmował się m.in. kolportażem niezależnej prasy SW i innych wydawnictw niepodległościowych. Był jedną z osób które przywoziły z Warszawy i Wrocławia do Poznania wydawnictwa konspiracyjne. Zawsze obecny, brał czynny udział w wolnościowych manifestacjach organizowanych w Poznaniu w latach 80. Działał na rzecz swobód demokratycznych, legalizacji NSZZ „Solidarność”, uwolnienia więźniów politycznych. Był inicjatorem stworzenia tablicy na poznańskiej Kaponierze, upamiętniającej tragiczną śmierć Romana Cieślewicza – dziennikarza Głosu Wielkopolskiego, zamordowanego przez ZOMO po manifestacji 13 lutego 1982 roku.