Urodził się 2 września 1948 roku w Bielawie.

Od września 1980 roku do 1989 roku należał do Komisji Zakładowej „Solidarności” w Instytucie Kształtowania Środowiska we Wrocławiu. Od stycznia 1981 roku pełnił funkcję II zastępcy przewodniczącego KZ „S”. W czasie stanu wojennego nawiązał kontakty z „Solidarnością Walczącą”. Przez długi czas ukrywał dwoje członków SW – Kornela Morawieckiego oraz Hannę Łukowską-Karniej. Udostępniał swoje mieszkanie na spotkania konspiracyjne, brał udział w kolportażu nielegalnych druków i wydawnictw. Został dwukrotnie aresztowany. W 1983 roku został skazany przez Sąd Rejonowy Wydział Karny we Wrocławiu za „kontynuowanie działalności związkowej i udostępnianie mieszkania działaczom podziemnych struktur dla organizowania w nim nielegalnych spotkań”. Został uznany winnym czynu zrzucanego mu w akcie oskarżenia i skazany na 10 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu na trzy lata, z zaliczeniem na poczet orzeczonej kary okresu tymczasowego aresztowania od 15 do 28.02.1983. Po tym fakcie, był cały czas inwigilowany.