Urodziła się 16 czerwca 1961 roku w Gdańsku.

Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Gdańskim. Od stycznia do maja 1981 roku była etatową sekretarką Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” Uniwersytetu Gdańskiego. Po wprowadzeniu stanu wojennego została aresztowana razem z grupą studentów UG, w związku z organizacją podziemnej drukarni NZS. Zwolniono ją po 3 miesiącach. Zaangażowała się wówczas w druk i kolportaż podziemnych wydawnictw. W latach 1982 – 1983 drukowała pismo „sKORpion” redagowane przez Joannę Dudę – Gwiazdę. W lutym 1984 roku zorganizowała druk pierwszego numeru pisma „Solidarności Walczącej” w Trójmieście, redagowanego przez Ewę Kubasiewicz („Ziemia Gdańska”). W styczniu 1987 roku, po śmierci ojca, Stanisława Kowalskiego, współredagowała biuletyn „Solidarności Walczącej” Trójmiasto. W latach W 1988 – 1989 współorganizowała akcję „Żołnierz Solidarny”. W związku z odmową służby wojskowej przez męża Marka Czachora, nawiązała współpracę z Ruchem Wolność i Pokój i francuskim ruchem MAN („Mouvement pour une alternative non-violante”). Była ostatnią osobą prowadzącą w Kościele Mariackim w Gdańsku modlitwy w intencji uwięzionych więźniów politycznych. Współorganizowała również protesty przeciwko budowie elektrowni jądrowej w Żarnowcu. W 2015 roku została odznaczona Krzyżem Wolności i Solidarności, w 2019 roku Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jest zatrudniona w IPN.