Czachor Marek, ur. 30 marca 1960 r. w Słupsku. (Trójmiasto) Profesor nauk fizycznych Uniwersytetu Gdańskiego.

We wrześniu 1980 r. został współzałożycielem Niezależnego Zrzeszenia Studentów Polskich na Uniwersytecie Gdańskim. Od jesieni 1980 r. współpracował z NZS, drukował niezależne pismo NZS UG „Reduta” oraz kolportował wydawnictwa niezależne. Po wprowadzeniu stanu wojennego w dniach 14 i 15 grudnia 1981 roku brał udział w strajku na Uniwersytecie Gdańskim. Po strajku pomógł ukryć powielacz NZS oraz udostępnił mieszkanie na drukarnię. 20 grudnia został zatrzymany na 48 godzin, a następnie 15 stycznia 1982 r. aresztowany i postawiony przed sądem wraz z grupą działaczy NZS i Solidarności. 3 lutego wyrokiem Sądu Marynarki Wojennej w Gdyni skazano go w trybie doraźnym na 3 lata pozbawienia wolności oraz 2 lata pozbawienia praw publicznych, osadzony w ZK w Koronowie, a później przeniesiony do Potulic. Po roku, 21 grudnia 1982 r. uzyskał przerwę w odbywaniu kary i mógł kontynuować studia. Formalnie został zwolniony 28 lipca 1983 r. na mocy amnestii.
W 1984 zaczął współpracę z Solidarnością Walczącą Oddział Trójmiasto. Był łącznikiem między Ewą Kubasiewicz a Andrzejem Kołodziejem oraz kolporterem wydawnictw podziemnych. W latach 1986–1988 był zatrudniony przy pracach wysokościowych w Spółdzielni Pracy Absolwent w Gdańsku. W listopadzie 1987 r. został pracownikiem naukowym Wydziału Mechanicznego Politechniki Gdańskiej. W listopadzie 1987 r. aresztowany za odmowę podjęcia służby wojskowej. Po 42 dniach w areszcie, został zwolniony na pierwszej rozprawie. Nie stawiał się do sądu na kolejne rozprawy, w związku z czym w styczniu 1989 r. został zatrzymany i skazany wyrokiem Sądu Marynarki Wojennej w Gdyni na 1 rok pozbawienia wolności w zawieszeniu. Od stycznia 1987 r. do grudnia 1989 r. z żoną Magdaleną Czachor redagowali pismo „Solidarność Walcząca. Oddział Trójmiasto”.
Po aresztowaniu Andrzeja Kołodzieja w styczniu 1988 roku, do zwolnienia z więzienia Romana Zwiercana w październiku 1988 roku pełnił funkcję szefa Oddziału Trójmiasto Solidarności Walczącej. W latach 1989–1990 redagował pismo SW i LDPN „Żołnierz Solidarny”. Koordynował również akcję przesyłania tego pisma oficerom Wojska Polskiego. Po zaprzysiężeniu w czerwcu 1989 roku został jawnym przedstawicielem Solidarności Walczącej na Wybrzeżu. Był przeciwnikiem porozumień Okrągłego Stołu oraz zwolennikiem bojkotu wyborów 4 czerwca 1989 r. W 1990 został przywrócony do pracy na Politechnice Gdańskiej. Jest autorem publikacji z zakresu fizyki teoretycznej oraz taternikiem.
W 2007 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w roku 2015 Krzyżem Wolności i Solidarności. Od 23 czerwca 1983 r. do 14 lipca 1989 r. był rozpracowywany przez Wydział III KW MO (od lipca 1983 WUSW) w Gdańsku w ramach SOR o kryptonimie „Cela”; od 18 lipca 1989 r. do 29 stycznia 1990 r. przez Inspektorat II WUSW w Gdańsku w ramach SOR o kryptonimie „Ośmiornica”.