Dobrzyński Leszek

Zdjęcie

Urodził się 5 czerwca 1967 roku w Szczecinie.

Politolog. W latach 1985 – 1988 był zatrudniony jako zestrajacz aparatury elektronicznej w Państwowym Przedsiębiorstwie Automatyki i Aparatury Kontrolno-Pomiarowej Meratronik w Szczecinie. W 1985 wstąpił w szeregi „Solidarności Walczącej” w Szczecinie i struktur podziemnych w Meratroniku. Do 1990 roku drukował ulotki, petycje i odezwy. W latach 1986 – 1990 był autorem artykułów, redaktorem i drukarzem podziemnego pisma Solidarności Walczącej „Gryf”. W 1987 roku zaangażował się w kolportaż podziemnych wydawnictw KPN, „Solidarności Walczącej” i „Solidarności” na terenie fabryk i szkół średnich. Był też kurierem przewożącym niezależną prasę między Szczecinem, Wrocławiem, Poznaniem i Gdańskiem. Brał udział w akcjach malowania antyreżimowych haseł na murach oraz regularnego nasłuchu radiostacji SB i MO. Także w 1987 roku został członkiem Rady Zakładowej w Meratroniku. W roku 1988 współorganizował Komitet Założycielski i wystąpił do sądu z wnioskiem o rejestrację. Wiosną 1988 roku był w związku z tym przesłuchiwany. W latach 1988 –1989 w ramach Służby Zastępczej Poborowych pracował jako konserwator w Domu Pomocy Społecznej w Nowogardzie. W latach 1989 – 1990 był zatrudniony jako automatyk w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Energetyki Cieplnej w Szczecinie. W tym samym okresie 1989 – 1990 pisał artykuły i drukował podziemne pismo Solidarności Walczącej „Gazetka Uliczna – Szczecin”. Od stycznia 1989 roku uczestniczył w pięciu krótkich, niezależnych emisjach Radia Solidarność Walcząca na fali III Programu Polskiego Radia. Był też współorganizatorem i uczestnikiem manifestacji i wieców na Placu Grunwaldzkim pod hasłami: „Sowieci do domu”, „Wolność Polsce”, „Ukarać zbrodniarzy stanu wojennego”, które przekształcały się w marsze uliczne. Współorganizował również i jednocześnie brał udział w blokadach sowieckich koszar w Szczecinie. W 2007 roku został odznaczony Medalem Pro Memoria.