Drzazgowski Tadeusz

Zdjęcie

Urodził się 20 października 1945 roku w Bytowie.

Działał pod pseudonimem „Spokojny”. Działalność opozycyjną podjął w latach siedemdziesiątych XX wieku i stał się wówczas obiektem zainteresowania SB. We wrześniu 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarność”, należał do Komitetu Założycielskiego w GPBW. W 1981 roku został członkiem Gliwickieh Grupy Działania KPN. Po wsprowadzeniu stanu wojennego – od 13 grudnia 1981 roku do roku 1990 ukrywał się. 13 grudnia 1981 roku był współtwórcą II Garnituru Gliwickiej Delegatury „Solidarności”, tego samego dnia wydrukował (z Bogusławem Choiną i Andrzejem Jakubcem) na dziecięcej drukarence ulotki z hasłami: „Precz z komuną”, „Wypuścić internowanych”, „Przywrócić Solidarność”, następnie je rozrzucił. 14 grudnia tego samego roku wydrukował (z Bogusławem Choiną i Andrzejem Jakubcem) na ramce pierwszy numer „Biuletynu II Garnituru Gliwickiej Delegatury”. 31 grudnia 1981 roku zorganizował wysyłkę ulotek „pocztą balonową” (baloniki napełniano gazem ziemnym). W 1982 roku został szefem i koordynatorem prac IIGGD„S”, zrzeszającej kilkanaście grup. 3 maja 1982 roku zorganizował patriotyczną manifestację w Gliwicach. Był pomysłodawcą Radia „S” IIGGD„S” i MKO Zabrze, użytego do zorganizowania drugiej manifestacji w dniu 31 sierpnia 1982 roku. 8 października 1982 roku – w odpowiedzi na ustawę delegalizującą „S” – zorganizował akcję opieczętowania hasłem „Solidarność żyje” 150 autobusów komunikacji miejskiej w gliwickiej zajezdni. W 1983 roku oddał kierowanie Delegaturą Piotrowi Kowrydze. W tym samym roku założył kilka drukarń, wyskolił kilkanaście zespołów drukarskich głównie dla „Solidarności Walczącej” na Górnym Śląsku i we Wrocławiu. Od sierpnia 1985 roku, po dekonspiracji drukarni podziemnej zaczął być poszukiwany listem gończym. Był inicjatorem antologii poezji powstałej w grudniu 1981 roku i styczniu 1982 roku pt. „Reduta Śląska”. Był również współautorem opracowania z maja 1982 roku pt. „Społeczne koszty oporu społecznego”. W 2011 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W latach 1980 – 1982 był rozpracowywany przez Wydz. V-2 KW MO w Katowicach w ramach SOS o kryptonimie „Murarz”. Do 1988 przez p. V-2 RUSW w Gliwicach w ramach SOR o kryptonimie „Balon”.