Filipek Włodzimierz

Zdjęcie

Urodził się 1 lipca 1957 roku w Poznaniu, zm. 23 listopada 2005 roku tamże.

W 1980 roku ukończył studia w Instytucie Filologii Polskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1975–1976 brał udział w zbieraniu podpisów pod listami do Sejmu PRL przeciwko planowanym zmianom w Konstytucji. Był również zaangażowany w kolportaż wydawnictw emigracyjnych w tym m.in. paryskiej „Kultury”. Przewodniczył studenckiemu Kołu Naukowemu Polonistów. W latach 1976 – 1977 organizował akcje protestacyjnych przeciwko usunięciu z UAM Stanisława Barańczaka szykanowaniu Teatru Ósmego Dnia. W 1977 roku, po śmierci Stanisława Pyjasa, zbierał podpisy pod listami solidarności ze studentami z Krakowa. Był działaczem Studenckiego Koła Solidarności w Poznaniu, redagował ulotki i oświadczenia SKS, zajmował się organizowaniem kolportażu oraz samym kolportażem jego niezależnych wydawnictw w tym m.in. książek NOWej i czasopism. W 1978 roku został rzecznikiem SKS. Współpracował z KSS KOR, współorganizował poznańskie wykładów TKN. W sierpniu 1980 roku wspierał protestujące poznańskie zakłady i organizował zbiórki pieniędzy dla strajkujących na Wybrzeżu. We wrześniu 1980 wstąpił w szeregi NSZZ „Solidarność”. W październiku 1980 roku współzakładał Niezależny Związek Studentów w Poznaniu i został jednym z jego liderów. Reprezentował NZS w komisji ministerialnej kodyfikującej nową ustawę o szkolnictwie wyższym. W sierpniu 1981 roku został etatowym pracownikiem ZR Wielkopolska i kierownikiem Wszechnicy Związkowej. Po wsprowadzeniu stanu wojennego, 13 grudnia 1981 roku został internowany i osadzony w Ośrodku Odosobnienia w Gębarzewie. Zwolniono go 6 lipca 1982 roku. W latatch 1984 – 1988 był zaangażowany w wydawanie podziemnego pisma „Czas”, był pomysłodawcą jego tytułu i koncepcji ideowej, pierwszym redaktorem naczelnym, autorem, współautorem publikowanych w nim wywiadów, organizatorem grona znaczących autorów i współpracowników. Od 1985 roku współredagował poznańskie pismo „Solidarność Walcząca”, a w 1988 roku również pismo „Komentarz” wydawanego przez poznański oddział „Solidarności Walczącej”. 31 października 1986 roku został zatrzymany, razem z Janem Plewą, podczas przewożenia samochodem prasy podziemnej z Warszawy do Poznania. 10 grudnia 1986 roku kolegium ds. wykroczeń orzekło wobec niego karę grzywny i przepadek samochodu wobec właściciela samochodu Jana Plewy. W 1988 roku Włodzimierz Filipek został starszym wykładowcą historii kultury na Wydziale Edukacji Artystycznej Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. W ostatnich latach życia wspierał związaną z ASP grupę artystyczną „Wunderteam Omela”. Był publicystą. W 1989 roku współpracował KO „Solidarność” w Poznaniu. Po 1990 roku zawodowo był związany z mediami i działalnością wydawniczą. Od 2 września 1977 roku do marca 1983 roku był rozpracowywany przez Wydział III KW MO w Poznaniu w ramach SOS o kryptonimie „Mątwa”, SOR o kryptonimie „Nonet”, KE o kryptonimie „Mangusta”. Od 13 lipca 1989 roku był rozpracowywany przez Inspektorat II WUSW w Poznaniu w ramach SOR o kryptonimie „Ośmiornica”. Został wyrejestrowany na podstawie pisma Wydz. C WUSW w Poznaniu do Biura C MSW w Warszawie z 13 czerwca 1990 roku.