Urodził się 14 grudnia 1958 roku w Poznaniu, zm. 16 czerwca 2009 roku w Śremie.

Był działaczem politycznym, samorządowym i sportowym. W latach 1999 – 2009 wiceprezydentem Poznania. Studiował architekturę na Politechnice Poznańskiej, a w 1980 roku stał się także współzałożycielem i członkiem Niezależnego Zrzeszenia Studentów na tej uczelni. W tym samym roku współzakładał i współtworzył pismo „Wolna Polska”. Pismo to istniało do 1981 roku. W tamtym okresie należał do Konfederacji Polski Niepodległej. W latach 1980 – 1989 Maciej Frankiewicz był zaangażowany w kolportaż wydawnictw niezależnych. Po wprowadzeniu stanu wojennego w grudniu 1981 roku, był dwukrotnie internowany w okresach od 28 stycznia do 2 marca 1982 roku oraz od 15 czerwca do 17 lipca tego samego roku. Był również trzykrotnie aresztowany i wielokrotnie zatrzymywany za działalność podziemną. Wielokrotnie zdołał uciec z więzienia. 10 listopada 1988 roku został zatrzymany i dotkliwie pobity w poznańskiej siedzibie Służby Bezpieczeństwa. Po zdewastowaniu konsulatu ZSRR w Poznaniu stanął przed sądem. W 1983 roku wstąpił w szeregi „Solidarności Walczącej” i był jej zaprzysiężonym członkiem do końca istnienia tej organizacji. Również w 1983 roku założył poznański oddział „Solidarności Walczącej”. W 1990 został członkiem Partii Wolności i pełnił funkcję jej wiceprzewodniczącego. Był społecznikiem, maratończykiem alpinistą, kawalerzystą, skoczkiem spadochronowym, i pływakiem. Miał wybitne zdolności organizacyjne.