Gabryel Michał

Zdjęcie

Urodził się 15 listopada 1948 roku w Świdnicy.

W 1974 roku ukończył studia w zakresie fizyki teoretycznej na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1967 – 1972 należał do Związku Studentów Polskich. W marcu 1968 roku uczestniczył w manifestacjach studenckich w Katowicach. W latach 1974 – 1975 przebywał za granicą biorąc udział we wspinaczkach alpinistycznych w Afganistanie i Iranie, pracował wówczas również w Wielkiej Brytanii i w Szwecji. Od roku 1975 do 14 grudnia 1983 roku był zatrudniony jako asystent, a następnie jako starszy asystent na Politechnice Wrocławskiej. W latach 1976 – 1980 współpracował z KOR/KSS KOR. W latach 1977 – 1980 wspomagał działalność Studenckiego Koła Solidarności we Wrocławiu, m.in. udostępniając własne mieszkanie na spotkania i druk. W latach 1979 – 1981 był zaangażowany w kolportaż i druk niezależnych pism w tym m.in. „Merkuriusz Krakowski i Światowy” i „Biuletyn Dolnośląski”. We wrześniu 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarność”. Współorganizował również struktury „Solidarności” na Politechnice Wrocławskiej. Po wprowadzeniu stanu wojennego, w dniach 14 – 15 grudnia 1981 roku, brał udział uczestnik w strajku na Politechnice Wrocławskiej. 16 grudnia tego samego roku został odsunięty od zajęć dydaktycznych. Od sierpnia 1982 roku do sierpnia 1989 roku pełnił funkcję dyrektora, a po interwencji SB, wicedyrektora Zakładu Usług Wysokościowych „Taternik” we Wrocławiu. Od końca grudnia 1981 roku do maja 1982 roku współpracował z RKS Dolny Śląsk, współorganizował jego struktury podziemne (m.in. organizował mieszkania konspiracyjne) we Wrocławiu i na Dolnym Śląsku (m.in. w Trzebnicy, Kłodzku). W czerwcu 1982 roku został współzałożycielem „Solidarności Walczącej”. Do 1990 roku był członkiem jej Rady Politycznej. W latatch 1982 – 1984 był odpowiedzialny za kontakty z zagranicą w tym m.in. z Instytutem Literackim w Paryżu, Radiem Wolna Europa, Biurem Koordynacyjnym „S” za Granicą w Brukseli. Organizował przemyt sprzętu i materiałów poligraficznych oraz podzespołów i aparatury elektronicznej do konstruowania radiowych urządzeń nadawczych i nasłuchowych. Opracował również techniki przerzucania przez granicę zamówionych przez podziemie materiałów w elementach konstrukcyjnych samochodów ciężarowych oraz wewnątrz aparatów rentgenowskich. W latach 1985 – 1987 wielokrotnie zatrzymywany. W latach 1987 – 1993 zasiadał na stanowisku prezesa firmy Inelco Sp. z o. o. we Wrocławiu. W 1989 roku został współzałożycielem i prezesem Dolnośląskiego Towarzystwa Gospodarczego we Wrocławiu. Od roku 2007 jest członkiem Stowarzyszenia Solidarność Walcząca we Wrocławiu, które również współtworzył. Do roku 2009 należał do zarządu stowarzyszenia, a później wszedł w skład jego Komisji Rewizyjnej. W 1972 roku został odznaczony Brązowym Medalem za wybitne osiągnięcia sportowe związane z sukcesami alpinistycznymi, w roku 2007 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Od października 1982 roku był rozpracowywany przez Wydział II KW MO/WUSW we Wrocławiu w ramach SOS o kryptonimie „Alpinista”, od czerwca 1983 roku w ramach SOR o kryptonimie „Kanał”.