Gajewski Konrad (Tczew)

Zdjęcie

Urodził się 29 września 1940 roku w Tczewie.

W 1957 roku ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową w Malborku.
W latach 1957 – 1984 pracował jako hartownik w Fabryce Przekładni Samochodowych Polmo w Tczewie. W grudniu 1970 roku uczestniczył w strajku odbywającym się na terenie tego zakładu. W dniach 2 – 3 lipca 1980 roku brał udział strajku w Polmo. W dniach 22 – 31 sierpnia 1980 roku współorganizował tam strajk zakładowy i pełnił funkcję członka KS. Od września 1980 roku należał do NSZZ „Solidarność”, gdzie był członkiem Komitetu Założycielskiego, następnie Prezydium KZ, a także współzałożycielem i członkiem redakcji „Biuletynu Informacyjnego” KZ. W styczniu 1981 roku współzakładał (z Leszkiem Lamkiewiczem, Zdzisławem Stachowiczem i Mieczysławem Śliwką) KOWzP w Polmo i został jego przewodniczącym. Po wprowadzeniu stanu wojennego, 13 grudnia 1981 roku, był internowany w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku. W związku z uniemożliwieniem mu wizyty u śmiertelnie chorego syna wziął tam udział w głodówce. Został zwolniony w lutym 1982 roku. W latach 1982 – 1984 współorganizował Msze za Ojczyznę m.in. w kościele św. Józefa w Tczewie. Do maja 1984 roku był współpracownikiem TKZ „Solidarność” w Polmo, sporządzał ulotki i plakaty, kolportował też (m.in. z M. Śliwką, J. Wojdą, Leonem Jurczyńskim) wydawnictwa podziemne. W latach 1984 – 1997 był zatrudniony w Zakładach Maszyn Torowych w Gdańsku – Oruni. W latach 1984 – 1989 współorganizował i uczestniczył w spotkaniach Ruchu Trzeźwości. W latach 1986 – 1988 współzakładał struktury „Solidarności Walczącej” w Tczewie i sam został członkiem tej organizacji. W ramach działalności w niej organizował akcje ulotkowe i plakatowe. W latach 1988 – 1989 był założycielem tczewskiego Ruchu Młodzieży Niezależnej. W ramach tej działalności m.in. prowadził bibliotekę wydawnictw niezależnych przy parafii św. Józefa, współzakładał (m.in. z Ryszardem Graczykiem), współredagował i kolportował „Biuletyn Informacyjny Międzyzakładowej Komisji Solidarności w Tczewie”. Od 1989 roku należy do Związku Byłych Więźniów Politycznych w Tczewie. W 1999 roku został odznaczony Orderem Męczeństwa i Zwycięstwa oraz Krzyżem Więźnia Politycznego, w 2001 roku Złotym Krzyżem Zasługi, w 2009 roku Medalem Pro Memoria. Między 20 maja 1981 roku, a 1 czerwca 1982 roku był rozpracowywany przez Wydz. IIIA KW MO w Gdańsku w ramach SOS o kryptonimie „Pieniacz”. W okresie od 26 marca do 23 listopada 1984 roku przez RUSW w Tczewie w ramach SOS o kryptonimie „Gracze”.