Gulbinowicz Krzysztof

Zdjęcie

Urodził się 6 grudnia 1956 roku we Wrocławiu, zm. 20 listopada 2009 roku tamże.

W 1974 roku ukończył ZSZ Przemysłu Poligraficznego we Wrocławiu i ropoczął pracę we Wrocławskich Zakładów Drukarskich. W 1975 roku został strażakiem we wrocławskiej Zawodowej Straży Pożarnej. W czerwcu 1976 roku porzucił służbę po informacji, że jego jednostka może zostać skierowana do tłumienia protestów społecznych (za pomocą armatek wodnych). Został zatrzymany, a zwolniono go dzięki zaświadczeniu z poradni zdrowia psychicznego. Był związany z ruchem hippisowskim, gdzie zajmował się m.in. wydawaniem pism ulotnych. Od 1976 roku był zatrudniony jako pracownik prywatnych punktów małej poligrafii. Współorganiozwał kolportaż i kolportował na Dolnym Śląsku takie wydawnictwa niezależne jak: „Biuletyn Informacyjny”, „Robotnik Wybrzeża”, „Bratniak” czy książki NOWej. W 1979 zaangażował się w druk czasopism niezależnych wrocławskiego Studenckiego Koła Solidarności, Klubu Samoobrony Społecznej Ziemi Dolnośląskiej, NOWej oraz „Biuletynu Dolnośląskiego”, którego w latach osiemdziesiątych był także współpracownikiem, redaktorem i publicystą (ps. A.B., Anonim, K.G., P.T.-Z., Pytia, Młody Robotnik). W 1980 roku ropzpoczął pracę w MKZ Wrocław, a następnie w ZR Dolny Śląsk: drukarz i instruktor poligrafii prowadzący szkolenia dla działaczy „S” w zakładach pracy. W 1981 roku został współzałożycielem, redaktorem (z Grażyną Malinowską) i autorem pisma „Dokąd Idziesz?” wychodzącego przy Społecznym Komitecie Przeciwdziałania Narkomanii we Wrocławiu. Po wprowadzeniu stanu wojennego, zorganizował jedną z pierwszych podziemnych drukarń i poligrafii RKS „Solidarność” Dolny Śląsk. W 1982 roku został redaktor podziemnego pisma „Pytania”. W lipcu i w sierpniu tego samego roku prowadził szkolenie dla drukarzy wrocławskich TKZ „Solidarność” ze zgrupowania zakładów pracy Tarnina. W latach 1982 – 1990 należał do „Solidarności Walczącej”. W sierpniu 1982 roku był współzałożycielem Niezależną Agencją Fotograficzną Dementi we Wrocławiu. Był z nią związany do 1983 roku. Od 1983 roku był publicystą (ps. Józef Ziuk) i współpracownikiem wrocławskiego podziemnego pisma „Ogniwo”, oraz autorem (ps. Józef Ziuk) broszury „Widziane z podziemia” (wyd. Agencja Informacyjna Solidarności Walczącej, 1984). W latach 1985 – 1986 razem z Leszkiem Budrewiczem założył podziemne czasopismo „Zero. Niezależne Pismo Młodych”, którego był redaktorem i autorem (ps. Wacław Szczególny). W latach 1985 – 1989 był redaktorem i autorem w niezależnym katolickim piśmie studenckim „Sumienie”. Do 1989 roku opublikował wiele artykułów w prasie podziemnej, m.in. w „Solidarności Walczącej”, „Solidarności Dolnośląskiej”, „Z Dnia na Dzień” i „Wiadomościach Bieżących”. W połowie lat osiemdziesiątych drukował różnorakie wydawnictwa dla organizacji podziemnych takich jak: RKS Dolny Śląsk, Ruchu WiP, „Solidarności Walczącej”, NZS. W 2007 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.