Urodził się 30 czerwca 1938 roku w Łodzi, zm. 28 czerwca 2019 roku w Mississauga, Ontario (Kanada).

W 1976 roku ukończył Studium Zawodowe w Zakładzie Doskonalenia Zawodowego w Świnoujściu. Jako uczeń VI klasy szkoły podstawowej w Łodzi był współzałożycielem i komendantem tajnej organizacji młodzieżowej Sparta. W ramach działalności w tej organizacji wykonywał i rozklejał ulotki na witrynach sklepowych. W latach 1964 – 1968 pracował jako kelner w restauracji hotelu „Orlinek i Góralka” w Karpaczu. W latach 1968 – 1977 był zatrudniony w Zakładach Gastronomicznych w Świnoujściu. W latach 1977 – 1982 był pracownikiem w Hotelu „Orbis Continental” w Szczecinie. W latach 1982 – 1986 utrzymywał się z prac dorywczych. W sierpniu 1980 roku był pomysłodawcą i założycielem Komisji Robotniczej w hotelach „Orbis”. Został też delegatem do MKS w Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego z poparciem dla strajkujących i postulatami KR w „Orbisie”. We wrześniu 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarność”. Zakładał struktury „Solidarności” w sieci hoteli „Orbis”. Od września 1980 roku do 13 grudnia 1981 roku przewodniczył Komisji Robotniczej. 22 listopada 1980 roku był delegatem na ogólnopolski walny zjazd pracowników turystyki w Łodzi. Od 22 listopada 1980 roku do roku 1981 należał do KKP NSZZ „S” Pracowników Turystyki, wchodził w skład grupy roboczej ds. zbiorowego układu pracy. Po wprowadzeniu stanu wojennego, przez dwa tygodnie pozostawał w ukryciu. Pozyskiwał informacje (z M. Korczakiem) o ośrodkach odosobnienia, o internowanych i więzionych. Od stycznia 1982 roku do maja 1982 roku w redakcji „Jedności” był odpowiedzialny za kolportaż. 9 maja 1982 roku został zatrzymany, 11 maja aresztowany i osadzony w areszcie KW MO, gdzie prowadził głodówkę. 20 września 1982 roku został skazany przez Sąd Wojewódzki w Szczecinie na karę 3 lat pozbawienia wolności. Został osadzony w ZK we Wrocławiu. Publikował wówczas wiersze w podziemnej gazetce więziennej „Igła Siedzącej Ekstremy”, kolportował „Wiadomości Bieżące” i przemycane z zewnątrz pismo „Z Dnia na Dzień”. 18 lutego 1983 roku został zwolniony na pięciodniową przepustkę, w czasie której uciekł. 29 lipca 1983 roku został zwolniony na mocy amnestii. 23 listopada 1984 roku został członkiem i sygnatariuszem Deklaracji Założycielskiej Regionalnego Społecznego Obywatelskiego Komitetu Obrony Praworządności Pomorza Zachodniego i współorganizatorem protestu, przeciwko odmowie zarejestrowania Komitetu, skierowanego do Sejmu PRL, przewodniczącego Rady Państwa, Prokuratury Generalnej i Komisji Praw Człowieka w ONZ. Został wówczas objęty śledztwem. 13 sierpnia 1986 roku postępowanie wobec niego umorzono na mocy amnestii. W latach 1982 – 1986 był wielokrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany i zastraszany. W październiku 1986 roku wyemigrował do Kanady. W latach 1986 – 1989 pełnił funkcję przedstawiciela „S” Regionu Pomorza Zachodniego w Kanadzie (na prośbę Mariana Jurczyka), realizował akcje zbiórki pieniędzy wśród Polonii oraz innych środków na rzecz „S” oraz „Solidarności Walczącej. Opiekował się emigrantami politycznymi, był łącznikiem z biurem Adolfa Szutkiewicza w Szwecji i biurem „S” w Brukseli. Współorganizował i uczestniczył w demonstracjach pod konsulatem PRL w Toronto. Był autorem artykułów i współwydawcą emigracyjnego biuletynu „Solidarni”. W 1986 roku zrzekł się honorarium za tom wierszy „Dziś ja, skazany za Polskę” na rzecz pomocy szczecińskiemu podziemiu. W 2016 roku został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności. W latach 1985 – 1986 był rozpracowywany przez Wydział V WUSW w Szczecinie w ramach SOS o kryptonimie „Grupa”.