Urodził się 5 lipca 1947 w Erewaniu (Armenia).

W latach 1966 – 1969 studiował na Politechnice w Erewaniu, pracując jednocześnie jako elektryk w fabryce odzieżowej. Od 1967 roku był członkiem, a następnie liderem podziemnej Narodowej Zjednoczonej Partii Armenii. W 1969 roku został aresztowany. Skazano go na 4 lata łagrów. Karę odbył w kolonii o zaostrzonym rygorze w Mordowii. W 1973 roku po uwolnieniu i powrocie do Erewania podlegał ciągłemu nadzorowi administracyjnemu. Za niestosowanie się do przepisów nadzoru milicyjnego, skazano go ponownie na pobyt w łagrze. Po rozprawie sądowej został osadzony w izolatorze KGB i spędził w karcerach karnych ponad 300 dni. W roku 1987 roku ponownie wrócił do Erewania i wraz ze swoimi współpracownikami stworzył partię „Narodowe Samostanowienie”. W lutym 1988 roku oskarżył władze ZSRR o organizację pogromów ormiańskiej ludności w Sumgaicie, za co został pozbawiony sowieckiego obywatelstwa i deportowany do Etiopii. Niedługo potem zdołał nielegalnie powrócić do Armenii. W latach 1988 – 1992 był liderem Ruchu Narodowego w ZSRR, został wybrany przewodniczącym międzynarodowej organizacji „Demokracja i Niepodległość”. Od 1990 roku współpracował z „Solidarnością Walczącą”. Razem z Kornelem Morawieckim i Władimirem Bukowskim wziął udział w utworzeniu międzynarodowej organizacji „Centrum Koordynacyjne Warszawa 90” powołanej w Warszawie 13 grudnia 1990 roku. Po roku 1990 był m.in. parlamentarzystą ormiańskim. W 2017 otrzymał Krzyż Solidarności Walczącej.