Urodził się 16 maja 1933 roku w Lublinie, zm. 14 czerwca 2007 roku w Milanówku.

Poeta, publicysta i komentator polityczny. W 1952 roku przedostał się nielegalnie na pokład włoskiego statku Monfiore w porcie szczecińskim i w ten sposób uciekł z komunistycznej Polski. Po kilkumiesięcznym oczekiwaniu w Holandii otrzymał wizę brytyjską i przyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie mieszkał jego ojciec, chorąży 2-go Pułku Pancernego w 1-szej Dywizji Pancernej Generała Maczka. W 1956 roku wziął udział w organizowaniu brytyjskich batalionów ochotniczych, które zamierzały udać się z pomocą Węgrom w Powstaniu Węgierskim. W 1963 roku, pod przybranym nazwiskiem Tadeusz Jarski, otworzył przedsiębiorstwo Tubornet Ltd dla importu polskich jachtów do Wielkiej Brytanii w spółce z panami Franciszek Berka i Francis T. Pyatt. W 1966 roku podczas biznesowej wizyty w Polsce był uporczywie namawiany do współpracy z SB. Kiedy odmówił, Centrala Handlu Zagranicznego Centromor zerwała z nim umowę powodując likwidacje jego firmy i znaczne straty materialne. Po kilku latach wygrał postępowanie arbitrażowe i uzyskałem zwrot części strat. W 1981 roku pełnił funkcję tłumacza dla delegatów „Solidarności” wizytujących brytyjskie związki zawodowe, a po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego założył w Londynie organizacje „Solidarity with Solidarity” („Solidarność z Solidarnością”), która z czasem otworzyła oddziały w centralnej Anglii, w Berlinie Zachodnim i w Cleveland USA i udzielała pomocy „Solidarności Walczącej” oraz pozostałym polskim organizacjom niepodległościowym. Organizacja prowadziła intensywną działalność aż do upadku komunizmu w Europie i została formalnie rozwiązana w roku 1993. Przez cały czas jej istnienia Tadeusz Jarski był jej Przewodniczącym. W 1989 roku wrócił do kraju, włączając się w działania polityczne odbudowujące Polską demokrację.