Urodził się się 30 września 1929 roku w Wołkowysku, zm. 4 listopada 1996 roku we Wrocławiu, jako czwarte dziecko małżonków Stanisława i Wiktorii. Z domu wyniósł patriotyzm i głęboką religijność.

Działał pod pseudonimiem „Boguś”. Od 10 września 1980 roku pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” przy Oddziale PAN we Wrocławiu. Od 28 listopada 1981 roku do 3 maja 1989 roku przewodniczył Komisji Zakładowej. Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku, był szykanowany w miejscu pracy. Był zaangażowany m.in. w tworzenie konspiracyjnych krajowych struktur „Solidarności” OKO oraz II Komisji Krajowej, której był pełnomocnikiem na IV obszar (południowo-zachodni). Jego współpracownikiem w II KK był Zbigniew Jakubiec. Pracami II KK kierował z Sopotu Tadeusz Harasimowicz. Bogusław Kaczmarski był redaktorem czasopisma „Wiadomości Bieżące” (ps. Stefan). W jego mieszkaniu odbyło się część spotkań zespołu redakcyjnego. Od 21 czerwca 1989 roku pełnił funkcję przewodniczącego Zarządu Komisji Koordynacyjnej Placówek PAN we Wrocławiu i delegatem na OKP w PAN. W 1989 działał w odrodzonych strukturach krajowych „Solidarności” Nauki i w PAN, w ramach których był członkiem Komisji Organizacyjnej OKPN, inicjatorem Komisji Koordynacyjnej będącej podstawą do odtworzenia OKP PAN oraz członkiem Komisji Wyborczej „Solidarności” w Regionie Dolny Śląsk i delegatem na WZD Dolny Śląsk.