Urodził się 11 maja 1949 roku w Rzeszowie, zm. 8 lutego 2005 roku w Krakowie.

W latach 1968 – 1970 odbywał zasadniczą służbę wojskową. Od 1972 roku do roku 1973 pracował jako rozlewacz stali w Zakładzie Stalowniczym Huty im. Lenina w Krakowie-Nowej Hucie. Od sierpnia 1973 roku do roku 1981 był zatrudniony jako kierowca-maszynista żurawia samojezdnego w Nowohuckim Przedsiębiorstwie Instalacji Przemysłowych Montin w Krakowie. We wrześniu 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarność”. Współorganizował Komitet Założycielski, następnie był wiceprzewodniczącym KZ. Współorganizował, wydawał i pisał artykuły do niezależnego pisma zakładowego „Montinowiec”. W lipcu 1981 roku został delegatem na I WZD Regionu Małopolska w Tarnowie, następnie był członkiem ZR Małopolska. Na przełomie września i października 1981 roku był delegatem na I KZD. Po wprowadzeniu stanu wojennego, w dniach 13 – 16 grudnia 1981 roku, był współorganizatorem strajku w zakładzie i wiecprzewodniczącym KS. Od 17 grudnia pozostawał w ukryciu (ukrywał się m.in. u Marii Kusyk i Edwarda Gwazdacza), był poszukiwany listem gończym. W grudniu 1981 roku został również zwolniony z pracy. W tym samym czasie współorganizował, redagował i pisał teksty do podziemnego pisma „Montinowiec”. Drukował ww. pismo razem ze Stanisławą Karpińczyk i Zdzisławem Kusykiem. Informacje do pisma otrzymywał od Kazimierza Gądka. We wrześniu 1982 roku współorganizował z Marianem Stachniukiem powołanie Porozumienia Prasowego „Solidarność Zwycięży”. Od 1983 roku był wydawcą i drukarzem czasopisma „«Solidarność» Zwycięży”. Od marca 1983 roku współpracował z rzeszowskim oddziałem SW. 6 kwietnia 1983 roku, po ujawnieniu się, został aresztowany. 16 kwietnia 1983 roku zwolniono go i oddano pod dozór milicyjny. 25 lipca 1983 roku sprawę umorzono na mocy amnestii. Od września do listopada 1983 roku pracował jako operator żurawia samojezdnego w Przedsiębiorstwie Transportowo-Sprzętowym Budownictwa Transbud – Nowa Huta w Krakowie. Od listopada 1983 roku uczestniczył rocznicowych spotkaniaach w Turzy k. Gorlic przy grobach żołnierzy AK pomordowanych przez NKWD. Do 1985 roku był zaangażowany w ujawnianie tej zbrodni. W 1984 roku wraz z Grzegorzem Surdym, Z. Kusykiem i Januszem Szkutnikiem współorganizował podziemne Radio Wolna Polska w Rzeszowie. Od 1984 roku do sierpnia 1990 roku pracował jako maszynista żurawia samojezdnego w Krakowskim Przedsiębiorstwie Gospodarki Maszynami Budownictwa. W latach 1986 – 1988 organizował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie druk okolicznościowych znaczków poczt podziemnych dla Rzeszowskiego Komitetu Oporu Rolników, Niezależnego Ruchu Ludowego i SW. Uczestniczył w antyreżimowych i patriotycznych manifestacjach. W 2011 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Od 9 lipca 1982 roku do 19 stycznia 1984 roku był rozpracowywany przez Wydział V KW MO/WUSW w Krakowie/DUSW w Krakowie-Nowej Hucie w ramach SOS o kryptonimie „Pająk”. W latach 1982–1990 był rozpracowywany przez Wydział V/WOG KW MO/WUSW w Rzeszowie w ramach SOR o kryptonimie „Poligraf”/”Ośmiornica”.