Urodził się 22 stycznia 1943 roku w Bielsku-Białej.

Aktor, reżyser teatralny, dramaturg, poeta, eseista i krytyk literacki. W 1967 roku ukończył studia na Wydziale Aktorskim w Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. W latach 1968–1980 należał do PZPR. W latach 1979 – 1983 był członkiem ZLP. W okresie od 1966 roku do 1972 roku publikował wiersze w „Odrze” i „Poezji”. W latach 1972 – 1979 był autorem i redaktorem w „Nowym Wyrazie”. W latach 1973 – 1976 był autorem felietonów w „Scenie”. W latach 1967 – 1972 pracował jako aktor w Teatrze Rozmaitości/Teatrze Współczesnym we Wrocławiu. W latach 1972 – 1974 był zatrudniony w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie. W latach 1974 – 1976 pracował w Lubuskim Teatrze im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze. W latach 1976 – 1984 ponownie zatrudniony w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu. W latach 1979 – 1990 pracował jako reżyser, w latach 1982 – 1983 jako kierownik artystyczny Państwowego Teatru Lalki i Aktora w Wałbrzychu. W latach 1968 – 1990 był wykładowcą kolejno: w Studio Aktorskim Teatrów Lalek we Wrocławiu, na Uniwersytecie Wrocławskim, Wydz. Wokalno–Aktorskim w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej tamże oraz Wydz. Aktorskim i Lalkarskim PWST im. L. Solskiego w Krakowie Filia tamże. W latach 1968 – 1972 pracował w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Inżynieryjnych tamże, był także kierownikiem Teatru Poezji (po XII 1970 prezentującego wiersze poetów nowofalowych m.in. Ryszarda Krynickiego i Stanisława Barańczaka). 1980 – 1982 współzałożyciel Teatru Wędrującego (projekt artystyczny realizowany przy Teatrze Współczesnym we wsiach dolnośląskich), aktor w spektaklach Wesele bez panny młodej i Pielgrzymka do ziemi naszej (autor tekstów pieśni i współautor scenariusza). 1982 – 1989 działacz Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii św. Klemensa Dworzaka we Wrocławiu; wielokrotnie występował (m.in. w przedstawieniach wrocławskiej niezależnej grupy teatralnej Nie Samym Teatrem) w ramach Tygodni Kultury Chrześcijańskiej w kościołach m.in. w Bydgoszczy, Nowej Rudzie, Krakowie, Warszawie i we Wrocławiu. 21 VI 1983 aktor i autor tekstów pieśni programu Pokój Tobie Polsko, Ojczyzno moja zaprezentowanego podczas mszy Jana Pawła II we Wrocławiu-Partynicach. 5 VII 1984 zwolnił się z Teatru Wspólczesnego na znak protestu przeciwko odwołaniu Kazimierza Brauna z funkcji dyr. 1983 – 1987 współzałożyciel, reżyser, scenarzysta i aktor niezależnej wrocławskiej grupy teatralnej NST. 1983 – 1988 publikował wiersze w podziemnym piśmie „Obecność”, a także zbiory wierszy w podziemnych wydawnictwach Modlitwa przeciw rozpaczy (Robotnicze Wydawnictwo Feniks, 1985), Łagodny, miły: wiersze i mała proza (RW Feniks, 1986), Źródło światła (Inicjatywa Wydawnicza Aspekt, 1988). 1983 – 1989 wielokrotnie zatrzymywany (m.in. 30 IX 1985, 29 VI 1986, 19 III 1987), przesłuchiwany, poddawany rewizjom, 29 VI i 11 XI 1987 ukarany grzywnami przez kolegium ds. wykroczeń. Kolportował niezależną prasę i współpracował z „Solidarnością Walczącą”. Od l. 80. reżyser w Teatrze Lalek Banialuka w Bielsku-Białej. Od 1989 członek SPP (1992 – 2003 w Zarządzie Głównym). 1990 – 1992 dyr. artystyczny w Teatrze Współczesnym w Szczecinie. 1992 – 2010 ponownie wykładowca w PWST im. L. Solskiego w Krakowie Filia we Wrocławiu, 1992 – 2000 aktor w Teatrze Polskim tamże, 2000 – 2008 we Wrocławskim Teatrze Wspólczenym; od 2008 na emeryturze (nadal gościnnie występuje w teatrach m.in. we Wrocławiu i Warszawie). Autor licznych książek poetyckich i eseistycznych oraz dramatów i opracowań literackich, m.in. poezje: Nagość stokrotna (1972), Ciemny chleb (1973), Niewinność (1981), Sekundy (1994), Tyber z piaskiem (1997), Zaskroniec (2003), Rtęć (2010), Manatki (2013); tomy szkiców: Przyboś i (1976), Wzniosły upadek anioła (1992), Moje kochanki (2001), Ciało z mojego ciała (2005), Rafał Wojaczek. Prawdziwe życie bohatera 2007; prozy poetycko-eseistyczne Bazgroły dla składacza modeli latających (2010), Cięmność (2014).
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006), Złotym Krzyżem Zasługi (1978, 1996), Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2010), laureat nagrody Polcul Foundation (1986).
1975 – I 1990 rozpracowywany przez Wydz. III/WOKPP KW MO/WUSW we Wrocławiu w ramach SO krypt. Stars; 6 II 1985 – I 1989 przez Wydz. III WUSW w ramach SOR krypt. Habit.