Kisielewicz Andrzej Marian

Zdjęcie

Urodził się 15 maja 1953 roku w Jeleniej Górze.

W 1976 roku ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1979 uzyskał tytuł doktora, w 1992 habilitację, w 2001 roku został profesorem zwyczajnym. W latach 1972 – 1976 należał do ZSP/SZSP. W 1976 roku pracował jako mechanik samochodowy w Szwecji. W latach 1976 – 1979 był doktorantem, a następnie w latach 1979 – 1993 pracownikiem naukowym w Instytucie Matematyki Politechniki Wrocławskiej. We wrześniu 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego, w dniach 13 – 15 grudnia 1981 roku, uczestniczył w strajku okupacyjnym na Politechnice Wrocławskiej. W drugiej połowie grudnia 1981 roku kolportował wykonane przez siebie ulotki. Od lutego do czerwca 1982 roku działał w strukturach podlegających RKS Dolny Śląsk. W tym okresie był również współpracownikiem Kornela Morawieckiego oraz autorem artykułów pisanych dla podziemnych pism takich jak: „Z Dnia na Dzień” czy „Biuletyn Dolnośląski”. Od czerwca 1982 roku do 1989 roku należał do „Solidarności Walczącej”. 13 grudnia 1982 roku umożliwił studentom zorganizowanie w sali wykładowej krótkiej uroczystości poświęconej rocznicy wprowadzenia stanu wojennego. W 1983 roku został odsunięty od prowadzenia zajęć i przeniesiony do filii Politechniki Wrocławskiej w Legnicy. Na początku 1983 roku Andrzej Kisielewicz został współredaktorem „Biuletynu Dolnośląskiego”. Od marca 1983 roku do listopada 1987 roku był redaktor (z Marią Peisert-Kisielewicz i Jerzym Peisertem) wrocławskiej edycji podziemnego pisma „Solidarność Walcząca”. Prace redakcyjne odbywały się w mieszkaniu Kisielewiczów. Andrzej Kisielewicz był autorem tekstów do „Biuletynu Dolnośląskiego” i „Solidarności Walczącej” (ps. Jan Mak, alias). W latach 1986–1987 pełnił funkcję redaktora wrocławskiego podziemnego Radia „Solidarność”. W latach 1983 – 1985 był kilkakrotnie zatrzymywany, a jego mieszkanie, które poddano stałej obserwacji było kilkakrotnie rewidowane. Od 1990 roku Andrzej Kisielewicz jest zatrudniony jako pracownik naukowy. Jest autorem kilkudziesięciu książek naukowych. W 2016 roku został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności, a w 2017 roku Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.