Urodził się w 1964 roku w m. Wieluń

Będąc studentem I roku Uniwersytetu Wrocławskiego, był czynnie zaangażowany w pomoc podziemnym strukturom NSZZ „Solidarność”. 14 marca 1985 roku w związku z posiadaniem dużej ilości ulotek sygnowanych przez podziemne struktury „Solidarności Krakowskiej” oraz ulotek „Solidarności Walczącej” został tymczasowo aresztowany. Od 29 marca do 24 maja 1985 roku przebywał w Areszcie Śledczym we Wrocławiu. Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieście wyrokiem z 24 maja 1985 roku skazał Romana Kowalczyka na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres 3 lat, wyznaczenie kuratora i przepadek dowodów rzeczowych. Sąd Wojewódzki we Wrocławiu wyrokiem z 23 września 1985 roku uchylił orzeczenie o warunkowym zawieszeniu kary, zmniejszając jednocześnie wysokość wymierzonej kary do 6 miesięcy pozbawienia wolności. Resztę kary, która pozostała Romanowi Kowalczykowi do odbycia, odroczono do 27 maja 1986 roku, a wyrokiem Sądu Najwyższego w Warszawie z 22 czerwca 1994 roku, uniewinniono go od popełnienia zarzucanego mu czynu. W 2015 roku na podstawie postanowienia Prezydenta RP – nr 356/2015 – nadano mu Krzyż Wolności i Solidarności.