Urodził się 19 lutego 1948 roku w Starachowicach.

W 1972 roku rozpoczął pracę na stanowisku kontrolera jakości w Sanockiej Fabryce Autobusów „Polmo-Autosan”. We wrześniu 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarność”, gdzie objął funkcję przewodniczącego Komisji Wydziałowej na Wydziale Służby Utrzymania Ruchu w „Autosanie”, a następnie wszedł w skład Regionalnej Komisji Rewizyjnej NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego zorganizował na terenie Sanoka i Zasławia grupę działaczy „Solidarności”, która kolportowała wydawnictwa podziemne, organizowała akcje plakatowe i malowała hasła antyreżimowe na murach. W następstwie tej działalności, 13 maja 1982 roku Henryk Kozik został zatrzymany i osadzony w Ośrodku Odosobnienia w Załężu k. Rzeszowa. Przebywał tam od 15 maja do 10 lipca 1982 roku. Po zwolnieniu z internowania kontynuował działalność podziemną nawiązując kontakty m.in. z przedstawicielami „Solidarności Walczącej” oraz Regionalnego Komitetu Strajkowego NSZZ „Solidarność” Dolny Śląsk. Nadal kolportował wydawnictwa podziemne. Jako podejrzany o nielegalną działalność został zatrzymywany na 48 godzin i przesłuchany przez funkcjonariuszy SB. Prokuratura Rejonowa w Sanoku, prowadziła przeciwko niemu postępowanie. Warunkowo je umorzono 27 grudnia 1985 roku. Henryk Kozik kontynuował działalność opozycyjną do 1989 roku. Współpracował m.in. z Duszpasterstwem Ludzi Pracy przy Parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Krośnie. Był sygnatariuszem oświadczenia o ujawnieniu działalności „Solidarności” w woj. Krośnieńskim z 31 sierpnia 1988 roku. 3 października 1988 roku złożył dyrektorowi „Autosanu” oświadczenie o wznowieniu działalności „Solidarności” na terenie fabryki. W 1989 roku wszedł w skład Prezydium Wojewódzkiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Krośnie. W 2016 roku na podstawie postanowienia Prezydenta RP – nr 131/2016 – nadano mu Krzyż Wolności i Solidarności.