Urodził się 14 maja 1967 roku we Wrocławiu.

W 1982 roku rozpoczął naukę w ZSZ Mechaniczno – Elektrycznej we Wrocławiu. W 1987 roku ukończył wrocławskie Technikum Mechaniczne. W latach 1976 – 1979 należał do ZHP. W 1981 roku uczestniczył w akcjach plakatowania „Solidarności”. W dniu wprowadzenia stanu wojennego, 13 grudnia 1981 roku brał udział w starciach ulicznych z ZOMO pod siedzibą ZR Dolny Śląsk. Jako uczeń szkoły podstawowej, razem z kilkoma kolegami, założył organizację o nazwie „Grupa Patriotów Polskich”, która m.in. w styczniu 1982 roku obrzuciła kamieniami komisariat MO przy ul. Grunwaldzkiej we Wrocławiu. Na przełomie 1981 i 1982 roku uczestniczył w akcjach malowania antyreżimowych napisów na murach, w akcjach ulotkowych i akcjach rozwieszania transparentów. Od 1982 roku był zaangażowany w druk podziemnego czasopisma „Młodzież”, współpracował także z Polską Niezależną Organizacją Młodzieżową. Wielokrotnie brał udział w antyreżimowych demonstracji ulicznych we Wrocławiu. W latach 1983 – 1986 był wydawcą i redaktorem naczelnym młodzieżowego podziemnego pisma „Impuls”, organizował również szkolenia drukarzy. W 1984 roku drukował „Z Dnia na Dzień”. 13 grudnia 1984 roku Waldemara Krasa aresztowano. Tego samego dnia SB zlikwidowała jego drukarnię, rekwirując duże ilości materiałów poligraficznych. Do 15 stycznia 1985 roku był przetrzymywany w Areszcie Śledczym we Wrocławiu. Został zwolniony w wyniku poręczenia udzielonego mu przez Klub Sportowy Juvenia, w którym trenował judo. 22 maja 1985 roku wyrokiem Sądu Rejonowego we Wrocławiu-Śródmieściu został skazany na karę 1,5 roku pozbawienia wolności w zawieszeniu na 4 lata. Wyrok ten uniemożliwił mu naukę w Pedagogicznym Studium Technicznym. W 1986 roku został wydawcą i drukarzem ostatniego numeru czasopisma „Szkoła Podziemna”. W tym samym roku został również jednym z liderów Międzyszkolnego Komitetu Oporu. W latach 1986 – 1987 był redaktorem naczelnym i graficznym, oraz autorem (ps. E. Graf) dwutygodnika MKO „Szkoła”. Współpracował z redkacją „Szkoły” do 1988 roku. Od 1987 roku brał udział w happeningach Pomarańczowej Alternatywy. Wydawał też podziemne pismo „Proletariusz”, ulotki dla PA sygnowane przez MKO, jak również pismo anarchistycze „Nieregularnik Nieokreślony”. W latach 1988 – 1989 pełnił funkcję redaktora i drukarza podziemnego pisma „Hej. Informator uczniowski” oraz pisma MKO i Ruchu WiP „MON STOP”. Razem z Piotrem Buzarem założył Agencję Fonograficzną Akcent. W okresie od czerwca 1988 roku do maja 1989 roku, razem z Piotrem Zagrodnym, redagował czasopismo poligrafów „Informator. TKZ «S» Wrocławskich Zakładów Graficznych”. W sierpniu 1988 roku został współwydawcą (m.in. ze Sławomirem Niećką, Mariuszem Mieszalskim) „IS. Informatora Strajkowego”, a w roku 1989 miesięcznika „Akapit. Ogólnopolski miesięcznik poligrafów”, organu Tymczasowej Krajowej Komisji Koordynacyjnej Pracowników Poligrafii „S” wydawanego we Wrocławiu. W 1989 roku drukował pismo „Negocjacje. Serwis Informacyjny RKW «S» Dolny Śląsk”, a także – wraz z Maciejem Furmankiem – redagował nr 1 pisma „Energetyk Elektrociepłownia-Wrocław”. Od sierpnia 1989 był też współpracownikiem ostatniego z tytułów. Także w roku 1989 uczestniczył w kampanii wyborczej KO „Solidarność”. Od 1992 prowadzi działalność gospodarczą. Jest współredaktorem książki „Międzyszkolny Komitet Oporu”.