Urodził się 2 stycznia 1940 roku w Jaśle.

W 1958 roku ukończył Technikum Przemysłu Okrętowego w Gdańsku. W latach 1958-1960 pracował w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni oraz w Stoczni Północnej w Gdańsku. W latach 1960 – 1962 odbył zasadniczą służbę wojskową. W latach 1963 – 1965 studiował w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni. W latach 1965 – 1982 był zatrudniony w Gdańskich Zakładach Elektronicznych Unimor. W październiku 1956 roku brał udział w wiecach studenckich na Politechnice Gdańskiej. W marcu 1968 roku uczestniczył w demonstracjach ulicznych oraz w wiecach studenckich na PG. W grudniu 1970 roku był uczestnikiem demonstracji ulicznych w Gdańsku. W okresie grudzień 1970 – luty 1971 brał udział w strajkach i w wiecach w GZE Unimor. W latach 1978 – 1980 współpracował z WZZ Wybrzeże i ROPCiO. Kolportował także niezależne pisma, w tym m.in. „Robotnika”. W latach 1965 – 1980 był członkiem Rady Zakładowej ZZ Metalowców w Unimorze, w latach 1978 – 1980 przewodniczącym Rady Oddziałowej. W sierpniu 1980 roku współorganizował strajk w Unimorze, został także delegatem do MKS w Stoczni Gdańskiej im. Lenina. Od września 1980 roku należał do NSZZ „Solidarność”, pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Założycielskiego w Unimorze, następnie KZ. W lipcu 1981 roku Wiesław Karol Krementowski został delegatem na I WZD Regionu Gdańskiego, członkiem ZR oraz przewodniczącym KK Zakładów Przemysłu Elektronicznego. Po wprowadzeniu stanu wojennego, od 13 grudnia 1981 roku do października 1982 roku, pozostawał w ukryciu. W styczniu 1982 roku zwolniono go z pracy. Do 1989 roku był pozbawiony możliwości zatrudnienia, pracował wówczas dorywczo w ogrodnictwie. W latach 1982 – 1989 był współzałożycielem i przewodniczącym TKZ „S” w Unimorze, oraz redaktorem i autorem artykułów w piśmie TKZ „Solidarny”, które było kolportowane w GZE Unimor. Zajmował się również drukiem pisma „Poza Układem”, redagowanego przez Joannę Gwiazdę. W październiku 1984 roku był jednym z sygnatariuszy apelu do mieszkańców regionu gdańskiego, wzywającego do manifestowania żałoby po śmierci ks. Jerzego Popiełuszki. W 1985 roku został członkiem trójmiejskiego oddziału „Solidarności Walczącej”. W 1989 roku został członkiem KO w Gdańsku-Wrzeszczu. W 1989 roku przywrócono go do pracy w GZE Unimor. W latach 1997 – 2000 był rencistą. W roku 2000 przeszedł na emeryturę.