Urodziła się 22 stycznia 1957 roku w Krakowie.

W 1976 roku ukończyła naukę w I LO w Krakowie. W latach 1976 – 1981 studiowała Cybernetykę Ekonomiczną i Informatykę na Akademii Ekonomicznej w Krakowie. W 1983 roku została zatrudniona jako nauczycielka matematyki w krakowskiej Szkole Podstawowej nr 24, a w latach 2000 – 2013 pracowała w Gimnazjum nr 29 w Krakowie. Od 1977 roku współpracowała ze Studenckim Komitetem Solidarności. W latach 1977 – 1978 działała w Duszpasterstwie Akademickim Norbertanek współorganizując spotkania z działaczami opozycji, sympatyzującymi z nimi pisarzami, poetami i innymi działaczami kultury. W stanie wojennym ukrywała osoby poszukiwane przez SB i pomagała im. Wśród nich znaleźli się m.in. Józef Baran, Józef Mroczek i Józef Teliga. Jolanta Kurnik pomagała również rodzinom osób represjonowanych i więzionych. Od 1982 roku współpracowała z tajnymi strukturami NSZZ „Solidarność” – głównie ze strukturami w Bochni, z Ogólnopolskim Komitetem Oporu Rolników, a także z organizacjami podziemnymi Porozumienie Prasowe „Solidarność Zwycięży” i krakowskim oddziałem „Solidarności Walczącej”. Brała udział w redagowaniu, druku, pisaniu matryc i makiet gazet podziemnych, m.in.: „Solidarności Rolników” (OKOR), „Kurierka B” (Serwis Informacyjny Terenowej Komisji Wykonawczej NSZZ „Solidarność” w Bochni), „Solidarności Zwycięży” (Porozumienie Prasowe „Solidarność Zwycięży”). W jej mieszkaniu, przy ul. Heleny (Kraków Bieżanów) funkcjonowała tzw. skrzynka kontaktowa. Kolportowała wydawnictwa podziemne. Współpracowała z ks. Adolfem Chojnackim, proboszczem parafii w Bieżanowie Starym. Jolanta Kurnik otrzymała Krzyż Wolności i Solidarności, Medal „Niezłomnym w Słowie” oraz Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości.