Urodził się 11 sierpnia 1953 roku, we Wrocławiu, zm. 2 sierpnia 2019 roku we Wrocławiu.

W 1978 roku ukończył studia na kierunku bibliotekoznawstwo na Uniwersytecie Wrocławskim. Od 1979 roku pracował jako bibliotekarz archiwista w Instytucie Meteorologii i Gospodarki Wodnej we Wrocławiu. Od 1978 roku współpracował z wrocławskim Studenckim Komitetem Solidarności, a w latach 1979 – 1980 z Klubem Samoobrony Społecznej we Wrocławiu. W 1979 roku zajął się kolportażem „Biuletynu Dolnośląskiego”, wkrótce został również jego redaktorem. Wiosną 1980 roku współdziałał z Obywatelskim Komitetem Wyborców organizującym bojkot wyborów do Sejmu PRL i rad narodowych. W sierpniu 1980 roku zawiózł strajkującym w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni składki pieniężne zebrane we Wrocławiu. Współredagował ulotki „Biuletynu Dolnośląskiego” wspierające wrocławski strajk. We wrześniu 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarność”, współpracował z wrocławskim MKZ, a następnie z ZR Dolny Śląsk. W listopadzie 1981 roku został członkiem redakcji gazety plakatowej „Nasze Słowo”. Po wprowadzeniu stanu wojennego, od 13 grudnia 1981 roku, współorganizował struktury wydawniczo-kolportażowej RKS „S” Dolny Śląsk. Od 13 grudnia 1981 roku do maja 1982 roku pełnił funkcję redaktora naczelnego podziemnego czasopisma „Z Dnia na Dzień”. Pierwszy numer tego tytułu został wydrukowany w nocy z 13/14 grudnia i był kolportowany rano, 14 grudnia we wrocławskich fabrykach. Był także współredaktorem „Biuletynu Dolnośląskiego”. Wiosną 1982 roku uczestniczył w pierwszych próbnych emisjach podziemnego Radia „Solidarność”. W czerwcu 1982 roku współzakładał „Solidarność Walczącą” i został jej czlonkiem. Od czerwca do września 1982 roku szefował Radiu SW. W sierpniu 1982 roku był współorganizatorem demonstracji 31 sierpnia w drugą rocznicę Porozumień Sierpniowych. Był autorem i realizatorem nadawanych przez Radio SW relacji „na żywo” z przebiegu wydarzeń na ulicach miasta. W latach 1982 – 1990 był autorem i redaktorem pism podziemnych, głównie „Biuletynu Dolnośląskiego”. Od 1985 roku zajmował się składem komputerowym pism „Solidarności Walczącej”. Od września 1988 roku do maja 1990 roku, redagował z Piotrem Bielawskim „Serwis Agencji Informacyjnej Solidarności Walczącej”. Po 1990 roku Romuald Lazarowicz zawodowo był związany z działalnością dziennikarską, pisarską i wydawniczą. W 1999 roku został odznaczony Krzyżem WiN. W 2004 roku został laureatem wyróżnienia Kustosz Pamięci Narodowej. W 2007 roku otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski. Był rozpracowywany w ramach SOR o kryptonimie „Tandem II”.