Urodziła się 12 lutego 1940 roku w Katarynicach, zm. 19 czerwca 2020 roku w Rzeszowie.

W czerwcu 1944 roku jej rodzina została zmuszona do opuszczenia swojego gospodarstwa w okolicach Lwowa i osiedliła się w Boguchwale koło Rzeszowa. Zofia Litwin w 1980 roku wstąpiła NSZZ „Solidarność” jako pracownik rzeszowskiego Miastoprojektu. W 1982 roku rozpoczęła działalność w siatce kolportażowej podziemnej prasy związkowej współpracując z Jerzym Lignarskim i Andrzejem Kucharskim z Inwestprojektu w Rzeszowie. W listopadzie 1982 roku, wspólnie z Karoliną Borecką, ukrywały przez tydzień w Lutoryżu Janusza Szkutnika. Od sierpnia 1983 roku, dla Porozumienia Prasowego „Solidarność Zwycięży” organizowała papier a następnie czcionki drukarskie monotyp i farbę drukarską. Prowadziła tzw. punkt kontaktowy do wymiany informacji i wydawnictw związkowych i „Solidarności Walczącej”. W lipcu 1984 roku została zatrzymana przez SB. Była stałą uczestniczką mszy św. za Ojczyznę i mszy rocznicowych takich jak w rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja, czy w rocznicę odzyskania niepodległości 11 listopada. Zofia Litwin współpracowała z „Solidarnością Walczącą” oraz Porozumieniem Prasowym „Solidarność Zwycięży” do 1988 roku. W 2011 została odznaczona Krzyżem Solidarności Walczącej, w 2020 roku, przyznano jej pośmiertnie Krzyż Wolności i Solidarności.