Urodziła się 7 sierpnia 1941 roku w Nowej Borowlance w Kraju Ałtajskim na Syberii.

W 1970 roku ukończyła Wydział Historii na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1965 – 1967 pracowała jako laborant techniczny w Katedrze Ekonomiki Politechniki Wrocławskiej. W latach 1967 – 1972 była zatrudniona na stanowisku operatora maszyny cyfrowej Odra w Instytucie Ekonomii i Organizacji Politechniki Wrocławskiej. W latach 1972 – 1986 była pracownikiem Biblioteki Instytutu Matematyki tejże politechniki. W 1968 roku uczestniczyła w wydarzeniach marcowych we Wrocławiu. Od 1979 roku prowadziła tajną bibliotekę wydawnictw niezależnych i kolportertowała „Biuletyn Dolnośląski”. W październiku 1980 roku wstąpiła do NSZZ „Solidarność”. W dniu ogłoszenia stanu wojennego, 13 grudnia 1981 roku, ukryła w swoim mieszkaniu Kornela Morawieckiego, w wyniku czego lokal ten stał się miejscem utworzenia struktury poligraficznej i kolportażowej powstającego RKS Dolny Śląsk oraz pierwszą podziemną siedzibą redakcji podziemnego pisma „Z Dnia na Dzień”. Do maja 1982 roku uczestniczyła w pracach RKS. Była główną łączniczką i asystentką Kornela Morawieckiego. Organizowała miejsca, w których mógł się ukrywać i brać udział w tajnych spotkaniach. W czerwcu 1982 roku stała się współzałożycielką „Solidarności Walczącej” i została członkiem Rady oraz Komitetu Wykonawczego tej organizacji. W maju 1983 roku została zatrzymana. Była przesłuchiwana w związku ze sprawą prowadzoną przeciw redaktorom i drukarzom pisma SW „Wiadomości Bieżące”. Od początku 1984 roku, w związku z falą represji wobec działaczy podziemia, zagrożona aresztowaniem zaczęła się ukrywać. Była poszukiwana listem gończym. 6 czerwca 1984 roku Hannę Łukowską – Karniej aresztowano. Miesiąc później zwolniono na mocy amnestii. Po wyjściu na wolność nadal działała aktywnie w strukturach SW. Była wielokrotnie zatrzymywana i poddawana rewizjom. 9 listopada 1987 roku została ponownie aresztowana (z Kornelem Morawieckim), była przetrzymywana w areszcie MSW. 24 grudnia 1987 roku przeniesiono ją do Aresztu Śledczego Warszawa-Mokotów, a następnie do Aresztu Śledczego we Wrocławiu. W marcu 1988 roku, we wrocławskim Sądzie Rejonowym, wytoczono jej proces z oskarżenia o działalność antypaństwową. Przewodniczący składu sędziowskiego podjął decyzję o utajnieniu rozprawy, argumentując to manifestacyjną postawą przybyłego na nią tłumu. Po proteście obrony rozprawę odroczono. 20 kwietnia 1988 roku Hanna Łukowska – Karniej została zwolniona. Po roku 1990 pracowała jako nauczyciel historii w Zespole Szkół nr 4 we Wrocławiu. W 1988 roku, w Londynie, odznaczono ją Złotym Krzyżem Zasługi, natomiast w 2007 roku Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Od 7 września 1982 roku była rozpracowywana przez Wydz. III-1 KW MO/Inspektorat 2 WUSW we Wrocławiu w ramach SOR o kryptonimie „Książka”.