Urodził się 20 stycznia 1960 roku we Wrocławiu.

Ukończył wrocławskie Technikum Chemiczne. Był członkiem NSZZ „Solidarność” we wrocławskich zakładach Polaru. Po wprowadzeniu stanu wojennego, 13 grudnia 1981 roku, Alberta Łyjaka internowano i osadzono w Ośrodku Odosobnienia w Nysie. Przebywał tam do marca 1982 roku. Wkrótce zasilił szeregi „Solidarności Walczącej”. W ramach działalności w strukturach SW zajmował się drukiem i kolportażem. Był współpracownikiem Barbary Sarapuk zwanej „królową podziemnego druku”. Jesienią 1982 roku został powołany do wojska, do karnej kompanii. Po zakończeniu służby wrócił do działalności w SW. Nadal zajmował się drukiem, zakładał nowe podziemne drukarnie, szkolił także drukarzy. W 1989 roku był przeciwnikiem porozumień Okrągłego Stołu. Po przemianach w Polsce wycofał się z życia społeczno-politycznego. W 2011 roku wrócił do środowiska dawnej „Solidarności Walczącej” i wszedł w skład redakcji „Gazety Obywatelskiej”.