Urodziła się 3 czerwca 1939 roku w Janowie Poleskim.

W 1962 roku ukończyła studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Wrocławskiej. W 1956 roku należała do ZMP. W latach 1966 – 1969 była członkiem PZPR. W latach 1962 – 1963 pracowała na stanowisku asystenta na Wydziale Budownictwa Lądowego na Politechnice Wrocławskiej. W latach 1963 – 1966 była zatrudniona jako inżynier w Przedsiębiorstwie Budownictwa Uprzemysłowionego we Wrocławiu. W latach 1966 – 1973 pełniła funkcję kierownika budowy we Wrocławskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego nr 1. W latach 1973 – 1993 pracowała jako asystent, projektant w Biurze Projektów Inwestprojekt we Wrocławiu. We wrześniu 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarność”, weszła w skład Komitetu Założycielskiego, a następnie została członkiem KZ. W latach 1980 – 1981 prowadziła zakładową bibliotekę wydawnictw niezależnych. Po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywała we własnym mieszkaniu Kornela Morawieckiego. Od stycznia do maja 1982 roku współorganizowała druk podziemnego pisma „Z Dnia na Dzień”. Od czerwca 1982 roku do roku 1990 była zaprzysiężonym członkiem „Solidarności Walczącej”. W ramach działalności w tej organizacji była główną koordynatorką działalności wydawniczej SW oraz książek wydawanych pod szyldem Agencji Informacyjnej Solidarność Walcząca. W latach 1982 – 1989 należała do TKZ w zakładzie pracy. Uczestniczyła w zbiórkach pieniężnych, organizowała pomoc dla aresztowanych i ukrywających się. 16 kwietnia 1984 roku została zatrzymana, 17 kwietnia aresztowana i osadzona początkowo w Areszcie Śledczym, a następnie w ZK we Wrocławiu i Krzywańcu. 25 lipca tego samego roku została zwolniona na mocy amnestii. 30 lipca 1984 roku Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabryczna umorzył postępowanie. W latach 1984 – 1989 Zofia Maciejewska była wielokrotnie zatrzymywana i poddawana rewizjom. W latach 1984 – 1985 była autorką artykułów (ps. Janusz) w podziemnym piśmie „Solidarność Walcząca”. Od kwietnia do czerwca 1989 roku współporganizowała kampanię wyborczą KO we Wrocławiu. W 1993 roku przeszła na emeryturę. Od 2009 jest członkiem Stowarzyszenia Solidarność Walcząca we Wrocławiu i członkiem sądu koleżeńskiego. W 2007 roku została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2016 roku Krzyżem Wolności i Solidarności.
Od 28 października 1986 roku do 27 grudnia 1989 roku była rozpracowywana przez Wydz. V-1/Inspektorat 2 WUSW we Wrocławiu w ramach SOR o kryptonimie „Pokraka”, od 20 kwietnia 1988 roku do 15 marca 1990 roku przez Inspektorat 2 WUSW w ramach SO o kryptonimie „Ośmiornica”.