Urodził się 26 września 1952 roku w Dobrem k. Opola.

Jako uczeń Szkoły Podstawowej, 9 marca 1968 roku w Dobrem zorganizował protest dzieci w oboenie studentów. Był przesłuchiwany przez funkcjonariuszy KPMO w Opolu Lubelskim. W sierpniu 1980 roku został organizatorem i przewodniczącym strajku w Zakładach Górniczych Polkowice, a we wrześniu tego samego roku stanął na czele Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność”. Od tego czasu był aktywnie zaangażowany w działalność związkową na terenie Lubina i Polkowic. Po wprowadzeniu stanu wojennego współtworzył Tymczasową Komisję Zakładową „Solidarność” w zakładzie pracy. Z powodu udziału w koordynowaniu podziemnych struktur „Solidarności” na terenie Zakładów Górniczych Polkowice oraz kolportażu nielegalnych wydawnictw, a także na skutek organizowania zbiórek pieniędzy na potrzeby konspiracji, 7 września 1982 roku został zatrzymany przez funkcjonariuszy WUSW w Legnicy, a w jego mieszkaniu przeprowadzono rewizję podczas której zarekwirowano biuletyny NSZZ „S” oraz nielegalne ulotki. W lutym 1984 roku Jan Madej wszedł w skład Międzyzakładowej Komisji Wykonawczej NSZZ „Solidarność” na terenie Lubina. Zajmował się m.in. drukowaniem i kolportażem czasopism takich jak: „Solidarność Dolnośląska”, „Z Dnia na Dzień”, „Zagłębie Miedziowe”, „Solidarność Walcząca” i „Żądło Robola”. Zajmował się również współpracą z innymi ośrodkami NSZZ „S” na Dolnym Śląsku. 9 marca 1985 roku został aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym w Legnicy, a następnie w Zakładzie Karnym we Wrocławiu i w Zakładzie Karnym w Strzelnie. Był tam przetrzymywany do 27 listopada 1985 roku. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Legnicy z 14 sierpnia 1985 roku został skazany na 2 lata pozbawienia wolności, a po rewizji wyroku i ponownym rozpatrzeniu sprawy, 12 lutego 1986 roku skazano go na 2 lata pozbawienia wolnosci oraz karę grzywny. Wielokrotnie doświadczał represji ze strony funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa państwa, był zatrzymywany, przesłuchiwany, a także poddawany rewizjom w miejscu zamieszkania oraz pracy. W roku 2016 na podstawie postanowienia Prezydenta RP – nr 577/2016 – nadano mu Krzyż Wolności i Solidarności.