Urodził się 12 marca 1925 roku w Warszawie.

W 1956 roku ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej. W latach 1951 – 1961 był zatrudniony w WSK Wrocław-Psie Pole. W latach 1962 – 1969 pracował jako projektant w przedsiębiorstwie Projektowania i Dostaw Inwestycyjnych we Wrocławiu. W latach 1969 – 1983 był zatrudniony jako konstruktor i weryfikator we wrocławskiej Fabryce Maszyn Budowlanych Fadroma. W 1983 roku, zmuszony przez dyrekcję Fadromy, przeszedł na emeryturę. W latach 1983 – 2000 pracował jako tłumacz języka angielskiego. W latach 1956 – 1957 organizował Rady Robotnicze w WSK Wrocław-Psie Pole. W sierpniu 1980 roku współorganizował i brał udział w strajku w Fadromie. Był członkiem KS. We wrześniu 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarność” i wszedł w skład Komitetu Założycielskiego w Fadromie. Nastęnie został członkiem Zarządu KZ i przewodniczącym Komisji Rewizyjnej. Po wprowadzeniu stanu wojennego, w dniach 13 – 18 XII 1981, współorganizował strajk i pełnił funkcję jego komisarza oraz należał do Tajnej Komisji Strajkowej w Fadromie. Zorganizował referendum wśród załogi m.in. w sprawie kontynuacji strajku. 18 grudnia 1981 roku, po zerwaniu strajku, został internowany i osadzony w Ośrodkach Odosobnienia we Wrocławiu i w Darłówku. Został zwolniony 16 marca 1982 roku. W latach 1982 – 1985 działał RKS „S” Dolny Śląsk i w „Solidarności Walczącej”. Organizował sprzęt i materiały poligraficzne dla podziemnego pisma „Victoria” (we współpracy z Jerzym Malinowskim), udostępniał swój dom na punkt kolportażowy oraz na spotkania działaczy „S”. Mieczysław Grzegorz Marczak kolportował również pisma podziemne, znaczki poczt podziemnych i inne tego typu materiały. Zainicjował i pośredniczył w sprowadzeniu krajów zachodnich do Wrocławia książek wydawanych na emigracji. W czasie pobytu w Szwajcarii, na zlecenie Marka Muszyńskiego, zorganizował części elektroniczne dla Radia „S”. W latach 1984 – 1985 pośredniczył w kontaktach z Niemieckim Związkiem Zawodowym w Düsseldorfie Oddział w Hamburgu. Był organizatorem, pośrednikiem, kolporterem i tłumaczem prasy zagranicznej sprowadzanej do Wrocławia. Organizował również niezależne spotkania kulturalne, animował działalność samokształceniową, współorganizował Msze za Ojczyznę. Od maja do czerwca 1989 roku współpracował z KO.