Urodził się 9 października 1947 w Ostrowi Mazowieckiej.

W 1978 roku ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej. W latach 1963 – 1974 był zatrudniony w PKP. W latach 1975 – 1983 w Przedsiębiorstwie Instalacji Elektrycznych Budownictwa Warszawa. We wrześniu 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarność”, został członkiem Komitetu Założycielskiego, a następnie przewodniczącego KZ. W czerwcu 1981 roku został delegatem na I WZD Regionu Mazowsze. Po wprowadzeniu stanu wojennego, 13 grudnia 1981 roku, rozpoczął działalność w strukturach konspiracyjnych NOWa II. Organizował druk, był drukarzem podziemnych pism, m.in. „Tygodnika Mazowsze” oraz książek. Wydrukowane nakłady przekazywał do kolportażu hurtowego. 2 sierpnia 1982 roku został internowany w Ośrodku Odosobnienia w Warszawie-Białołęce. 16 września 1982 roku, w toku internowania, został aresztowany i przewieziony do Aresztu Śledczego Warszawa-Mokotów. W marcu 1983 roku został skazany wyrokiem Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego na karę jednego roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu na 3 lata oraz przepadek samochodu. Po wyjściu na wolność organizował druk podziemnych wydawnictw, m.in. pisma „Most”, książek wydawnictwa „Feniks”, wydawnictwa „Most” i wydawnictw chłopskich. 28 maja 1985 roku został powtórnie aresztowany. Był przetrzymywany w Areszcie Śledczym Warszawa-Mokotów. 4 czerwca 1986 roku, skazano go wyrokiem Sądu Powiatowego w Wołominie na karę dwóch lat więzienia w zawieszeniu na 3 lata. Po zwolnieniu, w latach 1986 – 1989 należał do „Solidarności Walczącej”. Wraz z Adamem Borowskim, Zbigniewem Jusisem i Jackiem Majsakiem, współorganizował warszawski oddział SW i wydawnictwo „Prawy Margines”. W latach 1986 – 1992 był właścicielem warsztatu rzemieślniczego sitodruku. Tadeusz Krzysztof Markiewicz w 2001 roku został wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury. W 2009 roku został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i odznaczeniem Za Zasługi Wobec Litwy.