Urodził się 15 kwietnia 1951 roku w Jeleniej Górze.

W 1975 roku ukończył studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1975 – 1984 był zatrudniony jako asystent, a następnie starszy asystent w Katedrze Biofizyki Akademii Medycznej we Wrocławiu. We wrześniu 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarność”. Od listopada tego samego roku wchodził w skład Komisji Rewizyjnej. Od grudnia 1982 roku do lutego 1982 roku udostępniał swoje mieszkanie na druk podziemnego pisma „Biuletyn Dolnośląski”. 1 marca 1982 roku został zatrzymany, 5 marca tego samego roku internowany. Był przetrzymywany w Areszcie Śledczym we Wrocławiu i w Ośrodku Odosobnienia w Nysie. 24 lipca 1982 roku został zwolniony. Od 21 września 1982 roku do roku 1990 był zaprzysiężonym członkiem „Solidarności Walczącej”. Od 1984 roku należał do Komitetu Wykonawczego SW. Od 1982 roku Piotr Medoń był jednym z organizatorów druku i kolportażu podziemnych pism SW w tym głównie „Solidarności Walczącej”, książek bezdebitowych oraz znaczków poczty SW i banknotów. Również w 1982 roku współorganizował Radio „Solidarności Walczącej”. W latach 1984 – 1988 był organizatorem struktur regionalnych SW w Kłodzku, Lądku Zdrój, Toruniu, Szczecinie, Świnoujściu i Jeleniej Górze. W ramach tej działalności dostarczał podziemną prasę, organizował druk i szkolił drukarzy. W latach 1984 – 1987 odpowiadał za kontakty z zagranicą (m.in. z Andrzejem Wirgą z RFN). W latach 1984 – 1988 współpracował z podziemną „Solidarnością” RI w woj. wrocławskim i rzeszowskim. W 1984 roku organizował przemyt Biblii w języku ukraińskim za wschodnią granicę. 12 kwietnia 1984 roku został ponownie zatrzymany. 13 kwietnia tego samego roku został aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym we Wrocławiu. 26 lipca 1984 roku zwolniono go na mocy amnestii. W tym samym roku został zwolniony z pracy i przywrócony do niej przez Okręgowy Sąd Pracy we Wrocławiu. W latach 1984 – 1989 pracował jako asystent techniczny w Katedrze Biofizyki wrocławskiej Akademii Medycznej. W latach 1986 – 1989 pełnił funkcję nieformalnego, jawnego przedstawiciela SW. 3 lipca 1986 roku został znów zatrzymany, 4 lipca tego samego roku aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym we Wrocławiu. 11 sierpnia 1986 roku zwolniono go na mocy amnestii. 24 listopada 1987 roku, wraz z Andrzejem Mycem, uczestniczył w antyreżimowej demonstracji i akcji rozrzucaniu ulotek z rusztowania wrocławskiego ratusza, z transparentem domagającym się uwolnienia Kornela Morawieckiego i Hanny Łukowskiej-Karniej. 10 grudnia 1987 roku uczestniczył w manifestacji w Warszawie domagającej się uwolnienia Kornela Morawieckiego i innych więźniów politycznych. W latach 1984 – 1987 był kilkakrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany. W latach 1989 – 1990 pracował w Biurze Interwencji Kancelarii Senatu RP. Od 2003 roku prowadzi działalność gospodarczą. Od 2009 roku należy do Stowarzyszenia Solidarność Walcząca we Wrocławiu. Od 4 października 1983 roku do 27 grudnia 1989 roku był rozpracowywany przez Wydz. V-1/III-1/ III/Inspektorat 2 WUSW we Wrocławiu w ramach SOR o kryptonimie „Sowa”.