Urodził się 21 marca 1953 roku w Legnicy.

W 1977 roku ukończył studia na kierunku biologia na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1984 roku uzyskał stopień doktora, a w 2012 roku habilitację. W latach 1972 – 1977 należał do ZSP/SZSP. Od 1977 roku do stycznia 1988 roku był pracownikiem naukowym Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN we Wrocławiu. W latach 1979 – 1981 kolportował niezależne czasopismo „Biuletyn Dolnośląski”. We wrześniu 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarność”, wszedł w skład Komitetu Założycielskiego, a następnie KZ. W latach 1980 – 1981 brał udział w pracach Komisji Porozumiewawczej Nauki i Oświaty we Wrocławiu. Po wprowadzeniu stanu wojennego, w dniach 13 – 15 grudnia 1981 roku, był współorganizatorem strajku w zakładzie pracy oraz przewodniczącym Tajnego KS. Od grudnia 1981 roku do czerwca 1982 roku organizował sieć kolportażu RKS Dolny Śląsk. Od czerwca 1982 roku do roku 1990 był zaprzysiężonym członkiem „Solidarności Walczącej”. Od czerwca 1982 roku do roku 1988 wchodził w skład Rady Politycznej SW. W latach 1984 – 1988 należał do Komitetu Wykonawczego SW, gdzie odpowiadał m.in. za finanse i kolportaż. Organizował tzw. skrzynki kontaktowe i kryjówki dla ukrywających się działaczy podziemnej „Solidarności”. Pozyskiwał współpracowników SW poza Wrocławiem, m.in. w Dzierżoniowie, Legnicy i Pile. W latach 1982 – 1987 był autorem i redaktorem podziemnych pism „Solidarność Walcząca” oraz „BIS” (ps. Antoni Kurpisz, wspólny z Anną i Markiem Bireckimi). Od grudnia 1981 roku do lutego 1988 roku, kolportował prasę podziemną w tym m.in.: „Biuletyn Dolnośląski”, „Z Dnia na Dzień”, „Wiadomości Bieżące”, „Solidarność Walcząc” i „BIS”. 13 stycznia 1984 roku został zatrzymany. 14 stycznia aresztowany i osadzony w Areszcie Śledczym we Wrocławiu. 26 lipca został zwolniony na mocy amnestii. Wkrótce potem został zwolniony z pracy, następnie przywrócony dzięki postawie dyrektora Instytutu prof. Stefana Ślopka. 4 grudnia 1986 roku został uprowadzony przez funkcjonariuszy SB żądających podjęcia współpracy oraz wskazania miejsca ukrywania się Kornela Morawieckiego. Po kategorycznej odmowie został uwolniony, jednak później nadal był nękany przez SB. 24 listopada 1987 roku, wraz z Piotrem Medoniem, brał udział w demonstracji i akcji rozrzucania ulotek z rusztowania wrocławskiego ratusza z transparentem domagającym się uwolnienia Kornela Morawieckiego i Hanny Łukowskiej-Karniej. W latach 1983 – 1987 był wielokrotnie zatrzymywany, wzywany na przesłuchania i rozmowy ostrzegawcze. Kilkakrotnie był również poddawany rewizjom. Od lutego 1988 roku do czerwca 1993 roku był stypendystą naukowym Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego w Memorial Sloan-Kettering Cancer Center w Nowym Jorku. W latach 1988 – 1989, przebywając w Stanach Zjednaczonych, organizował wsparcie finansowe dla SW. Latem 1988 roku współorganizował wizyty Kornala Morawieckiego w USA. Andrzej Myc po roku 1990 zawodowo był związany z nauką. Jest autorem i współautorem kilkunastu patentów i ponad 60 prac naukowych, w większości dotyczących zastosowania nanotechnologii w medycynie. Od 2007 roku jest członkiem Stowarzyszenia Solidarność Walcząca. W 2007 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2017 roku Krzyżem Wolności i Solidarności. Od 1982 roku był rozpracowywany przez KW MO/WUSW we Wrocławiu w ramach SOR o kryptonimie „Logos”.