Nowodworska Waleria (Rosja)

Zdjęcie

Urodziła się 17 maja 1950 roku w Baranowiczach, zm. 12 lipca 2014 roku w Moskwie.

Rosyjska dysydentka, opozycjonistka i publicystka, współzałożycielka jednego z najstarszych ugrupowań demokratycznych w Rosji, partii Sojusz Demokratyczny. Za swoją działalność polityczną w ZSRR była wielokrotnie sądzona. Po raz pierwszy aresztowano ją w 1969 roku, gdy jako 19-letnia studentka I roku Instytutu Języków Obcych im. Maurice’a Thoreza w Moskwie, zorganizowała nielegalną grupę studencką, na której forum dyskutowano m.in. o konieczności zbrojnego powstania przeciwko komunistycznemu reżimowi. Po tych wydarzeniach na blisko 2 lata umieszczono ją za to w klinice psychiatrycznej. W latach 1977 – 1978 Waleria Nowodworska próbowała założyć podziemną partię polityczną celem walki z Komunistyczną Partią Związku Radzieckiego. W maju 1988 roku znalazła się wśród założycieli Sojuszu Demokratycznego.
W między czasie, po 1991 roku, nawiązała kontakty z „Solidarnością Walczącą”. W latach 1987 – 1991 organizowała opozycyjne wiece, za co 17 razy była zatrzymywana. Była więziona, m.in. w czasie komunistycznego puczu w sierpniu 1991 roku. Wolność odzyskała 23 sierpnia 1991 „w związku ze zmianą sytuacji w kraju”. We wrześniu 1993 roku była wśród pierwszych polityków, którzy poparli dekret Borysa Jelcyna o rozwiązaniu zbuntowanej przeciwko niemu Rady Najwyższej, co w konsekwencji doprowadziło do walk ulicznych w Moskwie. Organizowała wiece poparcia dla prezydenta. Była też jednym z założycieli partii Demokratyczny Wybór Rosji. Nowodworska wypowiadała się bardzo często w najważniejszych dla społeczeństwa kwestiach, z powodu czego nazywano ją “wieczną opozycjonistką”. Poparła rozpad ZSRS, Stany Zjednoczone nazywała “ośrodkiem demokracji”. Konsekwentnie występowała przeciwko wojnie w Czeczenii, opowiedziała się po stronie Gruzji w czasie jej kilkudniowego konfliktu zbrojnego z Rosją w sierpniu roku 2008.
W grudniu roku 2006 w rozmowie z PAP liderka Sojuszu Demokratycznego (DS) za największy sukces pokomunistycznej Rosji uznała próbę samooczyszczenia, jaką kraj ten podjął po przejęciu steru rządów przez Borysa Jelcyna, a także stworzenie instytucji wolności słowa. Natomiast największą porażką nowej Rosji było jej zdaniem dojście do władzy Władimira Putina.