Urodziła się 14 kwietnia 1941 roku, w Pärnu, Estonia.

W roku 1949 został zesłana do obwodu Nowosybirskiego na Syberii jako członek rodziny burżuazyjnego nacjonalisty. Od 1975 roku należała do Estońskiego Ruchu Sprzeciwu Wobec Sowieckiej Władzy. W 1983 roku została aresztowana i skazana na karę sześciu lat łagrów o zaostrzonym reżimie, oraz na 3 lata zsyłki. Jednym z punktów oskarżenia była „współpraca z polską „Solidarnością”. Lagle Parek od samego początku istnienia „Solidarności” wyrażała jawną sympatię z tym ruchem. W latach 1988 – 1993 przewodniczyła partii Narodowa Niepodległość Estonii. Lagle Parek do dziś jest członkiem tej partii. Pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku weszła w skład Kongresu Estonii i Komitetu Estońskiego (organ wykonawczy Kongresu Estonii). W pierwszym rządzie niepodległej już Estonii, Lagle Parek piastowała stanowisko Ministra Spraw Wewnętrznych. W 1990 roku rozpoczęła współpracę z „Solidarnością Walczącą”. Była członkiem-założycielem powołanego w Warszawie „Centrum Koordynacyjnego Warszawa ’90” (organizacja niepodległościowych ruchów i partii z terytorium ZSRR, oraz m. in. z Polski, Czechosłowacji, Bułgarii, Laosu). Lagle Parek w 2007 roku została wybrana „Obywatelem Roku” w Estonii. W 2001 roku państwo watykańskie uhonorowało ją orderem “De Equestri Ordine S.Gregorii Magni, Classis Civilis”. W 2009 otrzymała Order Zasługi RP.